Στον Έβρο έψαχναν στο χιόνι τα ίχνη από τα οχήματα που χρησιμοποιήθηκαν για την απαγωγή των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. Χτες ήσαν απόλυτα βέβαιοι ότι υπήρξε τουρκικό ελικόπτερο που πετούσε πάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων στην Ρω! Ευτυχώς που οι δημοσιογράφοι δεν αποφασίζουν για το μέλλον του κόσμου! Ή αποφασίζουν; Σίγουρα, πάντως, επηρεάζουν.
Το πρωί ξυπνήσαμε με πόλεμο και το μεσημέρι με έντονα ερωτήματα για το τι πραγματικά συνέβη. Για μία ακόμη φορά το Μέγαρο Μαξίμου ανέλαβε να αποκαταστήσει την αλήθεια κι αυτό είναι άκρως προβληματικό από μόνο του. Όχι γιατί οι άνθρωποι του πρωθυπουργού έκαναν άσχημα την δουλειά τους. Κάθε άλλο! Το πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι αναγκάστηκαν για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα να κάνουν μία δουλειά που δεν ήταν δική τους, αλλά του υπουργείου Άμυνας.
Να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Η διαρροή για το ελικόπτερο, όπως και άλλες «διορθωτικές» που έγιναν από χτες το πρωί είχαν την σφραγίδα του κ. Καμμένου και των συνεργατών του. Στην αρχή ήταν ένα ελικόπτερο που πετούσε πάνω από το νησί, έπειτα πετούσε γύρω – γύρω από το νησί. Λίγο ακόμη και θα μας έλεγαν ότι Τούρκοι κομάντος πάτησαν το νησί με την βοήθεια του ελικοπτέρου, αλλά μετά από την ηρωική στάση που κράτησε το επιτελείο των ενόπλων δυνάμεων, οι Τούρκοι τα μάζεψαν και αποσύρθηκαν άρον – άρον στα βάθη της Ανατολίας.
Το μεσημέρι και μετά από την παρέμβαση του Μαξίμου αποκαλύφτηκε ότι τα πράγματα δεν ήταν έτσι ακριβώς. Όχι ότι δεν έπεσαν οι πυροβολισμοί στον αέρα, αλλά δεν υπήρχε ελικόπτερο που να πετούσε πάνω ή γύρω – γύρω από την Ρω. Κάτι ήταν που σίγουρα βρισκότανε εκτός των ορίων της ελληνικής επικράτειας. Το μόνο «επιλήψιμο» που βρήκε το Μαξίμου, προσπαθώντας να δώσει και κάποια δίκια στον Καμμένο, ήταν το γεγονός ότι αυτό το κάτι πετούσε με… σβηστά τα φώτα.
Κάποιοι συνάδελφοι δημοσιογράφοι, πάντως, δεν άλλαξαν γραμμή και οι πολεμοκάπηλες φωνές επικρατούσαν. Παρέσυραν στην ίδια γραμμή και τους συναδέλφους τους. Τι να πει στον αρχισυντάκτη του ο δημοσιογράφος όταν ο διπλανός του έχει ακόμη και περιγραφές με το ελικόπτερο να πετάει πάνω από την Ρω; Μόνο αργά το απόγευμα άρχισαν σιγά – σιγά τα ρεπορτάζ να αλλάζουν στάση και να έρχονται πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Θα μπορούσαν να κάνουν μία απλή κίνηση πριν αποφασίσουν να ταλαιπωρήσουν τόσο πολύ το αναγνωστικό κοινό. Να αναζητήσουν πληροφορίες για το αν αναγνωρίστηκε στίγμα εντός του εθνικού εναέριου χώρου από το Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων. Τόσα χρόνια κάνουν αυτό το ρεπορτάζ. Αποκλείεται να μην ξέρουν τα κατατόπια. Εκείνο που ίσως συμβαίνει είναι ο πιθανός απόλυτος έλεγχος της πληροφόρησης από την πολιτική ηγεσία. Αυτό μπορούμε να το δεχτούμε. Όχι όμως να το δικαιολογήσουμε…
Τα παιδιά θέλουν πόλεμο. Πιέζουν γι αυτό και δηλητηριάζουν την κοινή γνώμη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία έχει αλλάξει στρατηγική έναντι της Ελλάδας κι ότι πιέζει διαρκώς για το … «ατύχημα». Το ερώτημα είναι για ποιόν λόγο θα πρέπει εμείς να τους το προσφέρουμε στο πιάτο. Για ποιόν λόγο θα πρέπει να παίξει κανείς το παιγνίδι της περαιτέρω έντασης του Πάνου Καμένου. Δεν μας φτάνει αυτή που ήδη υπάρχει; Γιατί θα πρέπει να πέσουμε στην παγίδα ενός ξοφλημένου πολιτικού που ποντάρει στην ένταση; Και πως τα έχει καταφέρει αυτός ο πολιτικός και περνάει τις απόψεις του με τέτοια χαρακτηριστική άνεση;
Γιατί χτες ο Καμμένος ήταν ο απόλυτος νικητής. Γι αυτό δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Τι σημασία έχει που στις 6 το απόγευμα τα Μέσα έκαναν αυτό που θα έπρεπε να κάνουν από νωρίς το μεσημέρι; Η ουσία είναι ότι η εικόνα που πέρασε ήταν του στρατηλάτη – Πάνου ο οποίος έριξε και δύο τουφεκιές στον αέρα. Για να το καταφέρει αυτό ένας υπουργός πρέπει να έχει εργαστεί πολύ σκληρά. Και από την άλλη πλευρά πρέπει οι πύλες του κάστρου να είναι ορθάνοικτες και αφύλακτες.
Θανάσης Μαυρίδης
