Μία αναδρομή στη σύγχρονη ιστορία της χώρας μας θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την επιτυχία στη διαχείριση του κύκλου του νερού.
Το υδροδοτικό ζήτημα απασχολούσε για πολλά χρόνια την πόλη των Αθηνών και αντιμετωπίζονταν προσωρινά με την κατασκευή μικρών υδραγωγείων. Προκειμένου όμως, να επιλυθεί το πρόβλημα της λειψυδρίας ήταν σημαντικό να πραγματοποιηθούν μία σειρά έργων για την κατασκευή ενός σύγχρονου δικτύου ύδρευσης μεταξύ 1925 και 1931.
Η αρχή έγινε με την κατασκευή του φράγματος του Μαραθώνα το 1925 και την κατασκευή της σήραγγας Μπογιατίου το 1926, από την Αμερικανική Εταιρία ULEN σε συνεργασία με το Ελληνικό Δημόσιο και την Τράπεζα Αθηνών. Τα δύο έργα αυτά, μαζί με την κατασκευή των διυλιστηρίων νερού στο Γαλάτσι συνέβαλαν ως επί το πλείστον στην κάλυψη των υδρευτικών αναγκών της πρωτεύουσας.
Καθώς όμως οι ανάγκες αυτές αυξάνονταν όσο αυξανόταν και ο πληθυσμός της Αθήνας, πραγματοποιήθηκαν και άλλα σημαντικά έργα.
Ένα από τα μεγαλύτερα, το οποίο εντυπωσιάζει ακόμη και σήμερα είναι το έργο του ποταμού Μόρνου το 1981. «Το φράγμα που βρίσκεται επί του ποταμού Μόρνου, είναι το ψηλότερο χωμάτινο φράγμα της Ευρώπης, ύψους 126 μέτρων. Το νερό φτάνει στην Αθήνα διαμέσου του υδραγωγείου του Μόρνου, του δεύτερου μεγαλύτερου υδραγωγείου στην Ευρώπη», όπως μαθαίνουμε από το Ιστορικό Αρχείο της ΕΥΔΑΠ το οποίο συγκεντρώνει και διατηρεί ιστορικά τεκμήρια από οπτικοακουστικό και έγχαρτο υλικό και αφορούν στην κατασκευή των πρώτων σύγχρονων έργων, με σκοπό τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ένα ακόμη αξιοσημείωτο έργο είναι η εκτροπή του ποταμού Ευήνου προς τον ταμιευτήρα του Μόρνου με την κατασκευή φράγματος και σήραγγας. Πρόκειται για ένα σύγχρονο εγχείρημα, το οποίο ολοκληρώθηκε το 2001 με την κατασκευή μίας σήραγγας προσαγωγής που κατασκευάστηκε ταχύτατα και αναγνωρίζεται ως παγκόσμιο επίτευγμα.
Ο κύκλος του νερού ολοκληρώνεται με τον καθαρισμό του στις Μονάδες Επεξεργασίας Νερού (ΜΕΝ), που βρίσκονται στο Γαλάτσι, τις Αχαρνές, το Πολυδένδρι και τη Μάνδρα Ασπροπύργου, με αθροιστικά διυλιστική ικανότητα 1.900.000 κ.μ. νερού ημερησίως.
Κάπως έτσι, η ΕΥΔΑΠ μέσα στα χρόνια, καταφέρνει να εξασφαλίζει ότι το νερό που φτάνει στις βρύσες μας είναι άριστης ποιότητας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, η Αθήνα βρίσκεται στις πόλεις με την καλύτερη ποιότητα νερού στην Ευρώπη.
Πώς επιτυγχάνεται η βιώσιμη ανάπτυξη;
Μεταξύ άλλων, η γνωστή εταιρεία συνεχίζει την κατασκευή έργων και την υψηλή ποιότητα υπηρεσιών της. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Οι περισσότεροι συσχετίζουμε το όνομα της ΕΥΔΑΠ με το νερό και παραβλέπουμε άλλα σημαντικά έργα που έχει πραγματοποιήσει στην Αττική.
Για παράδειγμα, το επιτυχημένο σύστημα στο Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Ψυττάλειας (ΚΕΛΨ) αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά επιτεύγματά της. Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς. Και αυτό είναι μόνο ένα από τα ΚΕΛ που διαθέτει η εταιρεία που φροντίζει για την αναβάθμιση του συστήματος συλλογής, μεταφοράς και επεξεργασίας των λυμάτων της Αττικής, στοχεύοντας στην επίλυση του προβλήματος της αποχέτευσης.
Παράλληλα, εξίσου σημαντικές είναι και οι ενέργειες που σχεδιάζει η Διεύθυνση Έργων Ανατολικής Αττικής της ΕΥΔΑΠ. Η υλοποίηση των έργων αποχέτευσης ακαθάρτων της περιοχής της Ανατολικής Αττικής, έχει προγραμματιστεί να γίνει με μεγάλη προσοχή, επενδύοντας σε τεχνολογία αιχμής για τα μελλοντικά ΚΕΛ στους Δήμους Ραφήνας-Πικερμίου, Σπάτων-Αρτέμιδος και Μαραθώνα, ώστε η διαχείριση των λυμάτων να γίνεται με τον καλύτερο τρόπο.
Στόχος ο εκσυγχρονισμός
Ο εκσυγχρονισμός είναι απαραίτητος για κάθε εταιρεία που θέλει να έχει μία δυναμική πορεία στη σύγχρονη ψηφιακή εποχή. Έτσι η ΕΥΔΑΠ αναλαμβάνει όλο και περισσότερες πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Με πρακτικές διακυβέρνησης και ανάλυσης δεδομένων (Data Governance, Big Data), έρευνα για την αξιοποίηση προηγμένων τεχνικών Μηχανικής Μάθησης και Τεχνητής Νοημοσύνης (Machine Learning & Artificial Intelligence) και ενίσχυση της εξωστρέφειας, η εταιρεία εργάζεται διαρκώς προκειμένου να ακολουθεί τις σύγχρονες εξελίξεις και τα νέα δεδομένα.
Πηγή: cnn.gr
