Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει για τη τεράστια νίκη της ΑΕΚ κόντρα σε όλα τα δεδομένα (πριν και κατά τη διάρκεια του) ματς με τον Ατρόμητο και υποκλίνεται στον κόσμο...
Όλα τα δεδομένα για ένα ακόμη ματς για την ΑΕΚ ήταν κόντρα: έπαιζε κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς τον Πιερό, με τον Μαρσιάλ να τίθεται νοκ άουτ στο παρά... πέντε της αναμέτρησης που θα μπορούσε να καλύψει το κενό του, ή έστω να είναι 11αδα με τα γκολ που βάζει, τη στιγμή που θα σφύριζε ο Τσέτσιλας! Αν μη τι άλλο όλα κοντά, στραβά και ανάποδα τα οποία φανέρωναν σαν γεγονότα, πως πάμε για στραβή, για γκέλα. Όχι όμως, όχι με αυτήν την ΑΕΚ, όχι με την ομάδα του χαρακτήρα που χει ποτίσει ο Ματίας Αλμέιδα τρία σχεδόν χρόνια τώρα, αυτόν του νικητή όπως και να εξελιχθεί η εκάστοτε αναμέτρηση, οποία κι αν είναι τα δεδομένα που υπάρχουν από πριν, όσα εμπόδια και να βρεθούν στο... διάβα της! Στο μεταξύ: τι φάση
Στα παραπάνω προσθέστε ότι στις δύο καλές στιγμές της, εκ των οποίων η πρώτη του Ελίασον είναι ανεπανάληπτη σε επίπεδο τετ α τετ, δεν βρίσκει γκολ, ενώ ο αντίπαλός της το καταφέρνει στην πρώτη στιγμή που απειλεί: σε μια φάση μάλιστα κατά τη διάρκεια της οποίας και πριν την ολοκλήρωσή της, η ΑΕΚ ζητάει πέναλτι (το οποίο για μας δεν είναι αλλά αν έπαιζε Ολυμπιακός, ή ΠΑΟΚ θα είχε υποδεχθεί) στον Λιούμπισιτς, η μπάλα στην υπέροχη πάσα στον σκόρερ μοιάζει να έχει βγει πλάγιο άουτ και φυσικά στο τελείωμά της βρίσκει στον Στρακόσα και καταλήγει στα δίχτυα! Μαθημένοι είμαστε στο: όλα στραβά κι ανάποδα, τίποτα που να μην έπρεπε (λογικά) να το περιμένουμε, για να είμαστε ειλικρινείς, τα έχουμε ζήσει αυτά ξανά και ξανά...
Όμως η ΑΕΚ φώναξε, για την ακρίβεια ούρλιαξε, ότι είναι πολύ σκληρή για να ...πεθάνει και πέτυχε μια πολυ σημαντική και πρωταθληματική νίκη, διότι τέτοια είναι αυτή η επικράτηση, πρωταθληματική! Αντέδρασε γρήγορα, βρήκε μόνο ένα γκολ έως την ανάπαυλα του ημιχρόνου, αλλά τι γκολ με τον απόλυτο πρωταγωνιστή των δύο τελευταίων αγωνιστικών, τον Ελίασον, ενώ άξιζε να έχει σημειώσει τουλάχιστον άλλο ένα... Ακόμη και στο 60' έπρεπε να είχε βρει γκολ με το επίσης ανεπανάληπτο τετ α τετ του Λιούμπισιτς από την πάρε βάλε πάσα του Λαμέλα! Διότι αυτή είναι η πρωταγωνίστρια ΑΕΚ του Αλμέιδα, στα δύσκολα βγάζει χαρακτήρα και νοοτροπία νικητή!
Με σωστό τρόπο, ποδοσφαιρικό, δίχως να ψάξει με πανικό να βρει το νικητήριο γκολ, αλλά με ορθολογική ανάπτυξη, πολλές εναλλαγές της μπάλας, με υπομονή, κινήσεις δίχως την μπάλα και με αυτή, κι ας μην έκανε τις φάσεις που έπρεπε στο δεύτερο 45λεπτο. Έπαιζε και ο αντίπαλος και αξίζει να αναγνωρίσει την προσπάθεια τακτικά του Ατρόμητου του Γκαρσία και ας έπαιζε όλοι πίσω δέκα μέτρα κάτω από τη σέντρα! Βγήκε όταν έπρεπε σωστά η ομάδα του, απείλησε, αλλά στο τέλος το ποδόσφαιρο δικαίωσε την ΑΕΚ δίνοντάς της αυτό που άξιζε βάση της συνολικής εικόνας της αναμέτρησης. Χάρη στην ποιότητα από τον πάγκο της, χάρη στο υπέροχο τελείωμα του Πέτρου Μάνταλου, με κίνηση αλά φορ στην αντίπαλη εστία.
Γενικά το δεύτερο γκολ, στο 95' παρακαλώ με την μπάλα να... καίει, ο Λάζαρος Ρότα κάνει πάρσιμο και πάσα άρρωστη ανάμεσα σε δύο αντιπάλους, ο Κοϊτά που συνήθως σουτάρει διατηρεί το καθαρό μυαλό και σπάει την μπάλα στο ύψος της μικρής περιοχής και ο Μάνταλος πλασάρει ιδανικά εκεί που δεν υπάρχει αντίδραση! Ένα γκολ το οποίο στο άμεσο μέλλον ίσως αποδειχθεί όχι απλά σημαντικό: αλλά χρυσό και καθοριστικό, όπως και το τρίποντο αυτό, το τέταρτο σερί για τον Δικέφαλο αλλά και τέταρτο σε ισάριθμα κεκλεισμένων των θυρών παιχνίδια που υποχρεώθηκε να δώσει η Ένωση έχοντας 13-1 τέρματα σε αυτά τα ματς χωρίς κόσμο...
Ένα γκολ που έδωσε τεράστια χαρά, που απογείωσε την αυτοπεποίθηση όλων στην ΑΕΚ, ομάδα και κόσμο, αλλά προκάλεσε και μεγάλη απογοήτευση στους ανταγωνιστές (και η οποία έφερε την ομάδα του Πελάδο στην κορυφή)!
Υγ: Τι να πει κανείς για τον κόσμο της ΑΕΚ, τι να ειπωθεί που να αρκεί για να αναδειχθεί το μεγαλείο του, για την παρουσία του εκτός γηπέδου κατά χιλιάδες (γενικά στην Νέα Φιλαδέλφεια βρίσκονταν περισσότεροι από 10.000 φίλοι της ομάδας και αρκετοί από επαρχία και Κύπρο!). Μια τεράστια υπόκλιση και λίγο είναι... Άξιζαν αυτή τη χαρά που την γιόρτασαν απίστευτα, τους ακούγαμε στα δημοσιογραφικά, να τραγουδούν για την ΑΕΚ, τον Αλμέιδα και το πρωτάθλημα και το Κύπελλο! Ο θαυμαστός κόσμος της ΑΕΚ τόσο απλά... Φανταστική η υποδοχή της ομάδας με τον Αλμέιδα να βιντεοσκοπεί τα καπνογόνα και τον λαό της Ένωσης με το κινητό του! Και πως να χάσει...
Γιώργος Τσακίρης
Αλμέιδα: «Αν... αποβάλουν όλους τους παίκτες μας, θα παίξουμε με την ΑΕΚ Β' και θα δώσουμε μάχη ως το τέλος»
Ο Ματίας Αλμέιδα μετά τη νίκη επί του Ατρόμητου στο φινάλε, αναφέρθηκε στην επιμονή της ΑΕΚ ως το τέλος για την ανατροπή, εκφράζοντας την απορία του για το γεγονός ότι οι παίκτες του φορτώνονται με κίτρινες με συνέπεια να έχει αρκετούς τιμωρημένους στο τέλος της κανονικής διάρκειας της σεζόν.
Μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου μετά το 2-1 της ΑΕΚ επί του Ατρόμητου που ήρθε με το γκολ του Μάνταλου στο 95', ο Ματίας Αλμέιδα ανέφερε πως η ομάδα του σε κάθε παιχνίδι επιμένει και δίνει τη μάχη ως το τέλος για να πάρει τη νίκη. Ο «Πελάδο» σχολιάζοντας το γεγονός ότι άλλοι τρεις παίκτες της Ένωσης (οι Γιόνσον, Πινέδα και Λαμέλα) συμπλήρωσαν κάρτες και θα πρέπει να εκτίσουν, τόνισε πως παρότι η ομάδα του δεν κλωτσάει, για κάποιο λόγο φορτώνεται με κίτρινες και υπογράμμισε πως ακόμα κι αν χρειαστεί θα παίξει με την ΑΕΚ Β' δίνοντας όλοι τη μάχη τους ως το τέλος. Επίσης ο «Πελάδο» υποστήριξε πως η μετακίνηση του Κοϊτά στη δεξιά πλευρά λίγο πριν τη φάση του νικητήριου τέρματος του Μάνταλου έγινε έπειτα από εντολή του και δούλεψε.
Αναλυτικά όσα είπε ο Ματίας Αλμέιδα στη συνέντευξη Τύπου μετά τη νίκη της ΑΕΚ με 2-1 επί του Ατρόμητου στην OPAP Arena:
Για το πείσμα και τη μαχητικότητα της ΑΕΚ και αν η ομάδα πλησιάζει στα στάνταρ του όπως την πρώτη του χρονιά: «Η ομάδα παίζει καλά. Στο μεγαλύτερο μέρος το προσπαθεί και τα πάει καλά. Σήμερα επιμείναμε, ξέραμε ότι έπρεπε να επιμείνουμε ως το τελευταίο δευτερόλεπτο και είχαμε στο τέλος το δώρο που θέλαμε. Η ομάδα προσπαθούσε, θέλαμε να παίξουμε, δεν ψάχναμε να κερδίσουμε χρόνο και ενώ φαινόταν ότι το παιχνίδι θα μπορούσε να τελειώσει ισόπαλο, εμείς επιμείναμε χωρίς να είμαστε απεγνωσμένοι για τη νίκη. Βλέπω μια ομάδα ανταγωνιστική, που δίνει μάχη, που θέλει να νικήσει. Όλη η ομάδα ξέρει ότι για να νικήσουμε πρέπει να τρέξουμε τα διπλά από τους αντιπάλους, να δημιουργήσουμε πολλές ευκαιρίες για γκολ παίζοντας απέναντι σε πολλούς.
Σε λίγα παιχνίδια μας έχουν... αποβάλει (με κίτρινες) σχεδόν τη μισή ομάδα. Κι αν κάτσουμε και το αναλύσουμε η ομάδα μας δεν είναι μια ομάδα που κλωτσάει. Είναι αλήθεια ότι μας αρέσει να πιέζουμε, αλλά δεν κλωτσάμε και είναι η ομάδα με τους περισσότερους τιμωρημένους. Πρέπει όμως να παίζουμε, να προσπαθούμε, να δείχνουμε ότι θέλουμε και μπορούμε. Μετά υπάρχουν άλλα θέματα που ως προπονητής δεν μπορώ να διαχειριστώ».
Για το πως πάει από εξετάσεις... καρδιάς: «Την Τετάρτη θα κάνω! Ελπίζω να αντέξει η καρδιά! Το ζω με πολύ πάθος και πολλές φορές κάνουμε κακό στην υγεία μας»!
Για το αν θεωρεί πως οι κίτρινες είναι στοχευμένες: «Είναι δύσκολο να μιλήσω. Είναι στενάχωρο να μιλάμε για αυτά τα θέματα. Μερικές φορές δεν φαίνεται ότι τα πράγματα είναι καθαρά. Εμείς επιμείναμε στο δικό μας παιχνίδι, διαμαρτυρηθήκαμε για λάθη που δεν ήταν υπέρ μας, αλλά είναι δύσκολο να μιλήσω. Στο ποδόσφαιρο πιστεύω ότι θα έπρεπε να κερδίζει αυτός που παίζει καλύτερα και αυτός που χάνει να δίνει συγχαρητήρια στον νικητή. Έχω πει γιατί να φέρνουμε ξένους διαιτητές από τη στιγμή που μπορεί να σφυρίζουν οι Έλληνες. Μπορεί να έχω αυτή την ψευδαίσθηση. Αλλά μακάρι αυτοί να έχουν τη δύναμη, τη θέληση και κυρίως την ειλικρίνεια να σφυρίζουν ισοδύναμα σε όλους.
Δεν μιλάω για τη διαφορά που μπορεί να φανεί σε ένα πέναλτι. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να διαχειριστείς ένα παιχνίδι. Ο χρόνος που χάνεται και που δίνεται για καθυστερήσεις. Εμείς θέλουμε να παίζουμε. Σήμερα στο πρώτο μέρος ήταν δύο λεπτά καθυστερήσεις και είχαμε φάσεις για VAR. Οπότε τα νούμερα δεν βγαίνουν, δίκαια λοιπόν διαμαρτύρομαι. Πιστεύω πολύ γρήγορα δεχόμαστε κίτρινες. Αλλά έχει τύχει αυτοί που δέχονται κίτρινες να είναι στο όριο. Μπορεί να είναι και... σύμπτωση».
Για το πόσο ικανοποιημένος είναι από την ομάδα παίζοντας χωρίς καθαρό φορ και για τον Μάνταλο που φαίνεται να αγγίζει την μπάλα διαφορετικά από τους υπόλοιπους, όπως έχει πει: «Δεν ξέρω ποιος απομένει στο όριο. Αν... αποβάλουν όλους τους παίκτες, τότε θα παίξουμε με την ΑΕΚ Β' και θα δώσουμε μάχη ως το τέλος και θα το παλέψουμε. Όσον αφορά τον Πέτρο είμαι ευτυχής για τον ίδιο. Είμαι χαρούμενος με την ομάδα. Χαίρομαι για τους τρεις βαθμούς και είναι από τους παίκτες που έχουν αυτή την ικανότητα να παίζουν ωραίο ποδόσφαιρο. Χθες χρειάστηκε να αλλάξουμε όλη την ομάδα καθώς το είχαμε σχεδιάσει αλλιώς. Πριν την προθέρμανση χθες είχαμε τις ενοχλήσεις του Μαρσιάλ που θα έπαιζε φορ. Χρειάστηκε να γίνουν κάποιες αλλαγές.
Εκτιμώ περισσότερο την ανταπόκριση και τη διάθεση των παικτών και δεν ξέρω αν έχω κάνει καλά, αλλά θα πρέπει να αναλύσω τις αποφάσεις μου. Πήρα την απόφαση να μπει ο Λιούμπισιτς, ξέροντας ότι ο Λαμέλα θα μπορούσε να κάνει κινήσεις προς τα έξω και ο Λιούμπισιτς προς τα μέσα αλλά μετά με έκανε αυτό να κάνω κινήσεις αλλαγών στο κέντρο. Αρχικά ήμασταν χαμένοι, αλλά αυτοί οι παίκτες μπορούν να παίξουν διαφορετικά. Έχω παίκτες όπως ο Περέιρα και ο Πινέδα και αλλάζουν θέσεις γνωρίζοντας σε όλη τους τη ζωή πως να παίξουν. Στο δεύτερο μέρος βάλαμε και τον Ελίασον κορυφή και τον Λαμέλα στα άκρα, μετά κάναμε άλλες αλλαγές αλλά ευτυχώς κερδίσαμε γιατί διαφορετικά θα με... έβριζαν όλοι».
Για το ότι άλλαξε τον Κοϊτά στη δεξιά πλευρά πριν το γκολ και αν ήταν έμπνευση: «Πολύ καλή παρατήρηση. Όταν δόθηκε ο έξτρα χρόνος είπα τα στόπερ να πάνε ψηλά, έστειλα τον Φερνάντες αριστερά για να έχει το δυνατό του πόδι για σέντρες και το ίδιο τον Κοιτά δεξιά. Και βγήκε καλά. Βρήκαν αυτό ακριβώς που ψάχναμε. Μπορείς να σχεδιάζεις, αλλά οι πρωταγωνιστές είναι οι παίκτες μέσα στο γήπεδο. Θα ήθελα δημοσίως να ευχαριστήσω τα παιδιά που προσπαθούν κάθε μέρα ξεχωριστά».
Δημήτρης Βέργος
