Ο Πορτογάλος σταρ ήταν ο μόνος βασικός παίκτης (μαζί με τον Τζολάκη) που στάθηκε τόσο καλά στο ντέρμπι της Λεωφόρου και έκρινε το ματς με αυτό το 2-2. Γράφει ο Δημήτρης Τομαράς.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ολυμπιακός δεν είχε καλή βραδιά σε ένα ντέρμπι. Ήταν όμως η φορά που το... πρέπει ήταν μεγάλο απέναντι στον μεγαλύτερό του αντίπαλο, τον Παναθηναϊκό. Η φορά που έπαιζε για 2 αποτελέσματα και για τη διασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Που ήθελε ισοπαλία ή νίκη για να πάρει τελικώς την ισοπαλία στο γήπεδο της Λεωφόρου.
Το πρώτο μέρος με βασικό τον Καρβάλιο ήταν κάκιστο από κάθε πλευρά. Μπροστά ήταν μόνο ότι προσπαθούσε ο Ποντένσε. Κέντρο και άμυνα δεν λειτουργούσαν σωστά και στα μετόπισθεν μόνο ο Τζολάκης ήταν ξανά θετικότατος. Με τέτοια εικόνα ήταν λογικό να μείνει πίσω στο σκορ ο Ολυμπιακός με αυτό το 1-0 του πρώτου μέρους.
Θα μπορούσε να είχε δεχθεί ακόμα και ένα 2ο τέρμα καθότι για σημαντικό διάστημα δεν ήταν αποδοτικός, λειτουργικός και μέσα στο παιχνίδι. Ήταν τόσο κακό το αγωνιστικό πρόσωπο των Πειραιωτών που έδειχνε ότι αυτή η βραδιά θα ήταν δύσκολη.
Το one man show του Πορτογάλου και οι αλλαγές που βοήθησαν για τα καλά
Υπήρχε όμως και το Part 2 σε αυτόν τον αγώνα έχοντας κυρίως έναν πρωταγωνιστή. Ο Ντάνιελ Ποντένσε (των 15 γκολ φέτος σε 46 αγώνες με τη φανέλα του Ολυμπιακού) σε αυτό το παιχνίδι έκανε πολλά. Έκανε τα περισσότερα σωστά πράγματα από πλευράς Ολυμπιακού. Έφτιαξε φάσεις, είχε δοκάρι, απείλησε και εξέθεσε την αντίπαλη άμυνα.
Στη φάση του 2-1 που τον χειροκρότησε το γήπεδο μας θύμισε κάτι από... Ζιοβάνι. Τρομερή κίνηση και λόμπα για αυτό το γκολ με τον Βιλένα να μην προλαβαίνει να αντιληφθεί το τι θα γινόταν όπως και δεν μπόρεσε να κάνει κάτι ούτε ο Λοντίγκιν. Και βέβαια στο 2-2 με την ενέργειά του και τη μπαλιά του προς το κεφάλι του Γιόβετιτς. Είχε μπροστά του τον Ζέκα με τον Βιλένα αλλά παρόλα αυτά με αυτή την κλασική αλλά και συνάμα απρόσμενη κίνησή του που αλλάζει κατεύθυνση τη μπαλιά για το 2-2 την έβγαλε. Χάρις στον χαρισματικό και... μαγικό Πορτογάλο (σε μεγάλο βαθμό) μπόρεσε να γίνει αυτό το 2-0, 2-2.
Υπάρχει και ένα άλλο στοιχείο. Ο Superman Ποντένσε θέλει πολύ να μείνει στον Ολυμπιακό και η ομάδα των Γουλβς δείχνει πώς είναι διατεθειμένη να συζητήσει την παραχώρησή του με μεταγραφή. Ένας τέτοιος παίκτης που ανεβάζει επίπεδο κάθε ομάδα είναι απαραίτητος. Και από τη στιγμή που θέλει να μείνει ο Ολυμπιακός θα κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να τον κρατήσει.
Ο Μεντιλίμπαρ τα αναγνώρισε από την πλευρά του όλα τα λάθη του σε επίπεδο αρχικού σχεδίου και 11άδας. Από την άλλη όμως οι περισσότερες αλλαγές του βοήθησαν. Από τον Ιμπόρα στο κέντρο μέχρι τον Γιόβετιτς και ακόμα και τον Ζέλσον Μαρτίνς. Τα πιο πολλά από τα πρόσωπα που ήρθαν από τον πάγκο συνέβαλλαν στο ματς. Ειδικά βέβαια ο Γιόβετιτς που διαμόρφωσε το 2-2.
Μάλιστα ο τρόπος που άλλαξε τα δεδομένα του αγώνα ο Ολυμπιακός ήταν πειστικός. Έβγαλε ψυχή, τσαμπουκά και στο τέλος απείλησε ακόμα και για το 2-3. Ακόμα και αυτό το 2-2 όμως τον έβγαλε από το άγχος και την πίεση εξασφαλίζοντάς του την 3η θέση και το ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Τώρα έχει σχεδόν 10 μέρες μπροστά του να ετοιμαστεί για το σπουδαιότερο ματς στην ιστορία του. Τον σπουδαίο και μεγάλο τελικό του Conference League με τη Φιορεντίνα στην OPAP Arena. Εκεί που θα πρέπει να εμφανιστεί με την καλύτερη δυνατή εικόνα και και με όλα τα βαριά... χαρτιά του σε τοπ κατάσταση.
Υ.Γ. Η είσοδος του Ιμπόρα άλλαξε για άλλο ένα ματς το κέντρο του Ολυμπιακού. Από την άλλη ο Ρίτσαρντς ήταν ο χειρότερος σε απόδοση εκ των 4 αμυντικών (και όχι μόνο λόγω της φάσης του πέναλτι στον Μαντσίνι). Τον Καρβάλιο δεν τον αναφέρω διότι προσωπικά δεν είχα και δεν έχω προσδοκίες (από τον συγκεκριμένο παίκτη).
Υ.Γ. 2 Οι Ποντένσε και Γιόβετιτς συνεργάστηκαν στα 2 γκολ αλλά και γενικότερα. Στο 2-1 ο Μαυροβούνιος βγάζει τη μπαλιά στον Πορτογάλο και στο 2-2 έγινε το ανάποδο.
Δημήτρης Τομαράς
