Ο Γιάννης Φιλέρης θυμάται τον πρώτο Μενσά του Ολυμπιακού (τον Αρσέν) και σχολιάζει το λελογισμένο ρίσκο που πήρε ο Ολυμπιακός με την κίνηση απόκτησης του Γκανέζου σέντερ, σπεσιαλίστα της άμυνας
Ο προηγούμενος Μενσά, που φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού, ήταν ο Αρσέν Αντέ Μενσά που είχε φτάσει στο λιμάνι πριν από 26 χρόνια. Είχε κατακτήσει δυο πρωταθλήματα, ένα με την Αντίμπ (το 1995) κι άλλο ένα με την Ρασίγκ Παρί (το 1997). Στο πρώτο μάλιστα ήταν συμπαίκτης με τον Ντέιβιντ Ρίβερς!
Συμπληρωματικός γκαρντ, εξαιρετικός αμυντικός και έξω καρδιά. Ο Τάκης Λιβιεράτος (γενικός διευθυντής και μάνατζερ τότε της ομάδας) και ο φυσιοθεραπευτής Νίκος Λυκουρέσης, έκαναν ότι μιλάνε γαλλικά μεταξύ τους, ο Αρσέν δεν καταλάβαινε γρι, αλλά έσκαγε στα γέλια συνεχίζοντας κι αυτός να απαντάει στο ίδιο τέμπο. Έπαιξε δυο σεζόν στους "ερυθρόλευκους" (1998-2000) και όσο ήταν στο παρκέ τα έδινε όλα, έστω κι αν δεν έκανε ποτέ κάτι το φανταστικό.
Ο Νέιθαν Μενσά που ανακοινώθηκε από τους "ερυθρόλευκους" την Τετάρτη το απόγευμα, ως αντικαταστάτης του Μόουζες Ράιτ, δεν έχει σχέση με τον Αρσέν. Είναι, άλλωστε, από την Γκάνα (ο προηγούμενος Μενσά είχε γαλλική υπηκοότητα, με καταγωγή από την Ακτή Ελεφαντοστού, στην κυβέρνηση του οποίου κάποια στιγμή, έγινε και υπουργός των σπορ) και έχει ύψος 2.10, παίζοντας στη θέση του σέντερ. Ο συνονόματος του ήταν δεν ήταν 1.82 και έπαιζε στην περιφέρεια.
Ποια είναι τα κοινά τους στοιχεία, πέρα του επιθέτου;
- Δεν τους ήξερε (σχεδόν) κανένας, ή αν προτιμάτε το όνομά τους δεν έλεγε πολλά, άρα η απόκτηση τους δεν προκάλεσε την παραμικρή αίσθηση.
- Αμφότεροι έκαναν καριέρα στο μπάσκετ χάρη στην ικανότητα τους να παίζουν άμυνα. Ο Αρσέν έβγαζε τα σηκώτια των αντιπάλων περιφερειακών, αυτός που αναμένεται τις επόμενες μέρες είναι ένας αμυντικός σπεσιαλίστας είτε προστατεύοντας το καλάθι, είτε μαρκάροντας αποτελεσματικά στην άμυνα με αλλαγές που αρέσκεται να παίζει πολλές φορές ο Ολυμπιακός.
Τα φυσικά του προσόντα, κυρίως τα τεράστια χέρια του, δεν πέρασαν απαρατήρητα από τους διάφορους σκάουτ και ο πρώην ποδοσφαιριστής, άφησε την πατρίδα του, έκανε σχεδόν δέκα χρόνια να δει την οικογένεια του και τελικά κατάφερε να γίνει επαγγελματίας μπασκετμπολίστας. Το ήθελε πολύ, το προσπάθησε περισσότερο και έφτασε μέχρι και το ΝΒΑ.
Η φήμη που τον ακολουθούσε από τα χρόνια του στο κολέγιο Σαν Ντιέγκο ήταν του καλού αμυντικού. Σπουδαίου μπλοκέρ, ικανού ριμπάουντερ και τεράστιου σε ... μήκος όταν σήκωνε ψηλά τα χέρια του για να μαρκάρει τους αντίπαλους σέντερ ή βγαίνοντας στην περιφέρεια για να σταματήσει τα σουτ των περιφερειακών. Όλα αυτά, βέβαια, δεν έφταναν για να κάνει καριέρα ως ΝΒΑερ, για αυτό πέρασε τον περισσότερο από τον χρόνο του -μετά το κολέγιο- στην G League.
Αυτά τα προσόντα που του χάρισε η φύση και οι αμυντικές του επιδόσεις κρίθηκαν από τους ανθρώπους του Ολυμπιακού αρκετά για να γίνει η κίνηση της απόκτησής του. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του, καθώς άρχισαν να εξετάζουν τις λύσεις που είχαν στα χέρια τους, θεώρησαν ότι ο Μενσά πληροί τις προϋποθέσεις που είχαν βάλει σαν προτεραιότητες στην αναζήτηση τους.
Μπορούσε να έρθει άμεσα, είναι σε καλή φυσική κατάσταση, δεν χρειάζεται παρά την προσαρμογή στο ευρωπαϊκό στυλ και να γίνει σύντομα ο τρίτος ψηλός της ομάδας, πίσω από Μιλουτίνοβ και Φαλ. Δεν είναι εύκολος ο συγκεκριμένος ρόλος, ειδικά όταν υπάρχουν δυο βασικοί σέντερ, οι οποίοι -όταν είναι καλά- μοιράζονται σχεδόν αποκλειστικά το χρόνο συμμετοχής τους, χοντρικά ένα εικοσάλεπτο ο καθένας.
Ο ρόλος του τρίτου σέντερ
Ο τρίτος σέντερ πρέπει να είναι συνειδητοποιημένος για τον χρόνο του. Να μην έχει πρόβλημα, που κάθεται στον πάγκο, αλλά να μπορεί να προσφέρει και ουσιαστικές βοήθειες στα λίγα λεπτά της χρησιμοποίησης του, ή σε κάποια ματς που λόγω των συνθηκών θα πάρει περισσότερο χρόνο. Θυμηθείτε πόσο δεν ... βολευόταν ο Πετρούσεβ, έστω κι αν όπως εξελίχθηκε η σεζόν, πάλι θα έπαιρνε πολλά λεπτά συμμετοχής.
Ο Μενσά, όμως, δεν είναι Πετρούσεβ που λογικά θέλει να παίζει όσο το δυνατόν περισσότερο, έχει ένα σπουδαίο επιθετικό ρεπερτόριο και ξέρει ότι αν δεν παίξει πλέον σε υψηλό επίπεδο για αρκετή ώρα το όνομα του θα αρχίσει να γίνεται μια μακρινή ανάμνηση.
Ο Γκανέζος κάνει ένα βήμα στην καριέρα του, καθώς αν καθιερωθεί στον Ολυμπιακό, θα φτιάξει το όνομά του στην Ευρώπη, όπου μπορεί να βρει και ένα πολύ καλό συμβόλαιο. Θα αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά, όποιος και να είναι ο χρόνος που θα του εμπιστευτεί ο Μπαρτζώκας.
Το ερώτημα είναι τι μπορεί να προσφέρει στους "ερυθρόλευκους" ο νεοαποκτηθείς Αφρικανός; Εντάξει, η άμυνα είναι ευπρόσδεκτη, θα χρειαστεί, όπως και το κορμί του, γιατί μετά τα δυο πεντάρια δεν υπάρχει άλλος να καλύψει τη θέση; Κι από επίθεση πως πάμε; Προφανώς δεν θα του ζητηθεί να υποδυθεί τον Φαλ πασάροντας σαν περιφερειακός, ή τον Μιλουτίνοβ στις οργιώδεις επιθετικές βραδιές του.
Θα χρειαστεί, πάντως, να τελειώσει δυο-τρία πικ εν ρολ, να πάρει κάποια επιθετικά ριμπάουντ για δεύτερες ευκαιρίες, η να ποστάρει τους αντιπάλους του για να εκμεταλλευτεί τα συμπαθητικά του χουκ. Αυτό, που δεν πρέπει να περιμέμνει κανείς είναι δει ένα νέο Ράιτ, που πέρσι έκανε θραύση ειδικά στα πρώτα παιχνίδια του, όταν εμφάνισε νωρίς την σπουδαία επαφή με το αντίπαλο καλάθι.
Είναι, άλλωστε, ένας τελείως διαφορετικός ψηλός, που θα χρειαστεί μια σχετική πίστωση χρόνου, με τους "ερυθρόλευκους" να πιστεύουν ότι το λελογισμένο ρίσκο της κίνησης τους για τον σέντερ των Όστιν Σπερς της G League θα έχει αντίκρυσμα πάνω στο παρκέ...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΕΡΗΣ
