«Δεν θέλω να μου φέρεις την πριγκίπισσα Bell που μου αρέσει. Θέλω να μην φύγει η μαμά ΠΟΤΕ μακριά πάλι»… αυτό ζητούν τα παιδιά των τρίτεκνων εκπαιδευτικών μέσα από τα γράμματα τους στον Άγιο Βασίλη. Δεν θέλουν τα δώρα που θα περίμενε κανείς, αλλά τη μαμά και τον μπαμπά τους στο σπίτι. Τα συγκινητικά γράμματα των παιδιών τους στέλνουν οι τρίτεκνοι εκπαιδευτικοί του Πανελλήνιου Συλλόγου «Η Σοφία» στην τρίτη κατά σειρά επιστολή τους προς τον εξίσου τρίτεκνο Κυριάκο Μητσοτάκη. Καμία απάντηση δεν έλαβαν ούτε από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ενώ πρόσφατα έφτασαν στο έσχατο σημείο να στείλουν επιστολή και στην Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη μήπως και ευαισθητοποιηθεί η κυβέρνηση των αρίστων.
Στα γράμματά τους, ο Αργύρης, η Αθανασία, η Μαλαματένια και άλλα μικρά παιδιά από διάφορα μέρη της Ελλάδα ζητούν το αυτονόητο. Είναι η εξίσωση των δικαιωμάτων των τρίτεκνων με τους πολύτεκνους ως προς τις μεταθέσεις-αποσπάσεις κάτι που η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν επιθυμεί να πράξει αν και το είχε εξαγγέλλει στην ΔΕΘ μετά βαΐων και κλάδων. Ένα μέτρο το οποίο δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι προεκλογικές υποσχέσεις αποδείχθηκαν ένα πουκάμισο αδειανό που οδηγεί ολόκληρες οικογένειες να χωρίζονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Οι εκπαιδευτικοί, πέραν του λειτουργήματος που ασκούν μετ΄ εμποδίων σε σχολεία που πέφτουν σοβάδες, έρχονται αντιμέτωποι και με το τεράστιο εμπόδιο της ακρίβειας που επηρεάζει τα λαϊκά εισοδήματα και με την μέγγενη του στεγαστικού (ειδικά στα νησιά που τα ενοίκια ξεκινούν από 600 ευρώ και πάνω). Αναγκάζονται να βλέπουν τα παιδιά τους κάθε 10 ή 15 μέρες γράφοντας χιλιόμετρα στους δρόμους ή σε ταξίδια με αεροπλάνα και πλοία. Αυτή είναι η ζωή των τρίτεκνων εκπαιδευτικών που είχαν την… ατυχία να μην έχουν το επώνυμο «Μητσοτάκης». Και όλα αυτά σε μια Ελλάδα που υποτίθεται αναζητάει λύσεις για το δημογραφικό.
Η επιστολή του Πανελλήνιου Συλλόγου Τριτέκνων Εκπαιδευτικών «Η Σοφία»:
«Τρίτη Ανοιχτή Επιστολή
Αξιότιμε κύριε Μητσοτάκη Αξιότιμε κύριε Πιερρακάκη,
Αξιότιμη κυρία Ζαχαράκη,
Εμείς οι τρίτεκνοι εκπαιδευτικοί απευθυνόμαστε εκ νέου σε εσάς, τρεις και πλέον μήνες μετά τις ανακοινώσεις της ΔΕΘ και μετά από πλήθος ανοιχτών και προσωπικών επιστολών σε εσάς και σε άλλα δημόσια πρόσωπα, όπως η Πρώτη Κυρία της χώρας και η Πρόεδρος της Βουλής, ερωτημάτων και σχετικών αναφορών στη Βουλή από βουλευτές όλων των παρατάξεων, δημοσίων δεσμεύσεων βουλευτών σας και κινήσεων στήριξης από πολλούς μητροπολίτες και κυρίως από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.
Ο λόγος της εκ νέου απεύθυνσής μας είναι ότι παρά τη δική σας δημόσια δέσμευση για σύγκλιση και τη φαινομενική ύπαρξη πολιτικής βούλησης για εξίσωση των δικαιωμάτων των τριτέκνων με τους πολύτεκνους, δεν έχει ύπαρξη καμία νομοθετική ρύθμιση ώστε να ικανοποιηθεί το αίτημά μας για την πλήρη εξομοίωση των Τρίτεκνων Εκπαιδευτικών με την ειδική κατηγορία μεταθέσεων και αποσπάσεων όπου κατατάσσονται οι πολύτεκνοι συνάδελφοί μας.
Έχει παρέλθει ένα ολόκληρο τρίμηνο από την πρώτη μας συσπείρωση ως Πανελληνίου Συλλόγου Τρίτεκνων Εκπαιδευτικών “Η Σοφία”, ο χρόνος κυλά και οι οικογένειές μας υποφέρουν.
Σας ζητάμε μέσα στο πνεύμα αγάπης των ημερών να συλλογιστείτε αν έχετε πράξει τα δέοντα ώστε να διασφαλίσετε στα παιδιά των τρίτεκνων οικογενειών μας όχι μόνο τα απαραίτητα προς το ζην, όχι μόνο την οικονομική δυνατότητα να λάβουν ένα δώρο από τους γονείς τους, αλλά κυρίως να συλλογιστείτε αν έχετε πράξει όσα θα μπορούσατε ώστε να έχουν κοντά τους αυτούς τους οποίους έχουν περισσότερο ανάγκη, τους γονείς τους. Η ακρίβεια και το στεγαστικό δυσχεραίνουν εξαιρετικά ακόμα και τον βιοπορισμό μιας πολυμελούς οικογένειας που σε πολλές περιπτώσεις πρέπει να συντηρήσει όχι δύο αλλά και τρία και τέσσερα σπίτια όταν υπάρχουν παιδιά φοιτητές.
Οι οικονομικές απαιτήσεις αυξάνονται εκθετικά με κάθε νέο μέλος που προστίθεται στην οικογένεια και κάθε νέο μέλος διαθέτει διαφορετική ψυχοσύνθεση και χρειάζεται διαφορετική μέριμνα όταν πρέπει να χωριστεί από τους κύριους φροντιστές του, τους γονείς του για δύο ή και περισσότερα χρόνια.
Αυτή η ποικιλομορφία χαρακτήρων και οι ασύμμετρες προκλήσεις που απορρέουν είναι αβάσταχτες. Πολλοί συνάδελφοί μας ταλαιπωρούνται ταξιδεύοντας ακόμα και 600 χιλιόμετρα ή και πετώντας με το αεροπλάνο κάθε Παρασκευή ώστε να συναντηθούν με τα παιδιά και τους/τις συζύγους τους έστω για μιάμιση μέρα, ενώ ταυτόχρονα παλεύουν να ασκήσουν όσο καλύτερα γίνεται το επάγγελμα-λειτούργημά τους και να μορφώσουν τα παιδιά των άλλων πολιτών.
Αρκούν όμως αυτές οι προσωπικές, οικονομικές και ψυχολογικές θυσίες για να κρατηθούν αυτές οι οικογένειες ενωμένες;
Αυτό είναι το ερώτημα που μας ταλανίζει νυχθημερόν.
Απευθυνόμαστε λοιπόν εκ νέου σε σας και κυρίως στο συναίσθημα αλληλεγγύης που επιτάσσουν τόσο οι άγιες μέρες των Χριστουγέννων, όσο και η γενικότερη πολιτική σας κουλτούρα αναφορικά με τη συνοχή της οικογένειας.
Προκαλεί μεγάλη έκπληξη σε μας και στα παιδιά μας το γεγονός ότι παρά την ύπαρξη του Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, το αίτημά μας δεν έχει ακόμα δρομολογηθεί και μάλιστα δεν είναι καν μέσα στις δράσεις της Επιτροπής Δημογραφικού.
Θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στο κατεπείγον του πράγματος. Οι ψυχές των παιδιών μας δεν μπορούν να βιώνουν άλλο τη συνεχή αβεβαιότητα και τη γονική απουσία, που στα μάτια τους φαντάζουν ως τιμωρία για κάποιο δικό τους παράπτωμα και τις τραυματίζουν με ανυπολόγιστες συνέπειες για πάντα.
Σας καλούμε να ενεργήσετε άμεσα και αστραπιαία ως ένας άλλος Άγιος Βασίλης εν όψει των μεταθέσεων και αποσπάσεων.
Εμείς και τα παιδιά μας έχουμε εξαντληθεί να λαμβάνουμε απορριπτικές και αποθαρρυντικές γνωμοδοτήσεις από τα Κεντρικά Υπηρεσιακά μας Συμβούλια στα οποία έχουμε κατ’ επανάληψη ζητήσει κατ’ εξαίρεση εξέταση των αιτήσεών μας. Κάθε απόρριψη είναι για μας και τα παιδιά μας μια ακόμα μαχαιριά στην καρδιά.
Παρακάτω παραθέτουμε ενδεικτικά παραδείγματα αυθεντικών πρωτότυπων γραμμάτων που κάποια από τα παιδιά μας έστειλαν στον Άγιο Βασίλη ώστε να διαπιστώσετε το βαρύ πλήγμα που υφίστανται οι οικογένειές μας».
Βαγγέλης Βαλαβάνης
