Από την ημέρα που το loutraki365 αποκάλυψε το Βούλευμα που εξέδωσε το Συμβούλιο Εφετών Ναυπλίου, σύμφωνα με το περιεχόμενο του οποίου, ο σημερινός και δυο πρώην Δήμαρχοι παραπέμπονται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Ναυπλίου, θα ήταν λογικό να υπάρξει ντόμινο αντιδράσεων, κατ’ αρχάς από τους ίδιους και δευτερευόντως από το σύνολο του πολιτικού προσωπικού του τόπου, αλλά και από τους Δημότες.
Των Γιάννη Κ. Ηλιάδη και Αλέξανδρου Κανδρή
Αντ’ αυτού, επεκράτησε εκκωφαντική σιωπή, τόσο ως προς τις απαντήσεις που οφείλουν προς τους πολίτες, όσο και ως προς τις προθέσεις τους για το πολιτικό τους μέλλον. Σταθερή διαπίστωση, όλο αυτό το χρονικό διάστημα των τελευταίων δυο (ακριβώς) μηνών, είναι πως το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί καθημερινό αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των πολιτών, στο Δήμο Λουτρακίου…
Οι κεντρικές πολιτικές εξελίξεις όμως, θα αναγκάσουν πλέον, να ανοίξει η συγκεκριμένη συζήτηση, δεδομένου ότι η κυβέρνηση έχει δώσει στη δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο, γνωστό ως “Κλεισθένης Ι”, με το οποίο τροποποιεί το περίγραμμα και τους όρους του πολιτικού χάρτη της χώρας, τόσο σε κεντρικό, όσο και σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Λίγες ώρες πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή, η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (Κ.Ε.Δ.Ε.) έλαβε από το Υπουργείο Εσωτερικών το τελικό κείμενο του Προγράμματος «Κλεισθένης Ι» μαζί με την αιτιολογική έκθεση. Το σχετικό υλικό, με εντολή του Προέδρου Γ. Πατούλη, έχει διαβιβασθεί σε όλους τους αιρετούς Πρώτου Βαθμού προκειμένου να διατυπώσουν τις παρατηρήσεις και τις επισημάνσεις τους με στόχο την συνδιαμόρφωση της τελικής θέσης της Αυτοδιοίκησης, για το φλέγον αυτό ζήτημα.
Φυσικά, η τελική μορφή του νόμου που θα ισχύσει, θα έλθει μετά από τις σχετικές συζητήσεις στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και πάνω απ’ όλα στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, αφού θεωρείται βέβαιο ότι θα κατατεθούν τροπολογίες που πιθανόν να αλλάξουν την ουσία σε αρκετούς τομείς.
Όσον αφορά στην αυτοδίκαια θέση σε αργία, στο άρθρο 129 αναγράφεται επί λέξει πως «Η αυτοδίκαιη θέση σε αργία επιβάλλεται με την ίδια διαδικασία και σε περίπτωση αμετάκλητης παραπομπής για κακούργημα, εφόσον έχουν επιβληθεί περιοριστικοί όροι ή προσωρινή κράτηση. Εάν εκδοθεί τελεσίδικη αθωωτική απόφαση, αίρεται αυτοδικαίως η αργία και το διοικητικό μέτρο θεωρείται ως ουδέποτε επιβληθέν. Στην περίπτωση αυτή καταβάλλεται αναδρομικά η αντιμισθία του αποκατασταθέντος από του χρόνου εκδόσεως της διαπιστωτικής σε βάρος του πράξης».
Τέλος, στο Άρθρο 10 παράγραφος 4 αναγράφεται επίσης «Κώλυμα εκλογιμότητας συντρέχει για όσους έχουν εκπέσει από οποιοδήποτε αιρετό αξίωμα τους, κατόπιν αμετάκλητης καταδίκης, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην περ. γ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 236, καθώς και για όσους για όσους έχουν εκπέσει από το αιρετό αξίωμα τους, κατόπιν πειθαρχικού παραπτώματος, κατά τις διατάξεις του άρθρου 233. Τα κωλύματα της παρούσας παραγράφου ισχύουν για την επόμενη της έκπτωσης αυτοδιοικητική περίοδο».
Αυτά ισχύουν επί του παρόντος, ωστόσο θα πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχει και έχει ιδιαίτερα ισχύ η πολιτική διάσταση του ζητήματος, με το πάγιο ερώτημα «ό,τι νόμιμο είναι και ηθικό;». Η απάντηση επ’ αυτού του ερωτήματος είναι πολιτική -και μόνο- αντανακλώντας τις ηθικές αξίες ενός εκάστου ατόμου. Πρόκειται για ένα ερώτημα που είχε έρθει στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης πριν από δέκα περίπου χρόνια, με την υπόθεση Βουλγαράκη…
