Η Ελλάδα στην εποχή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έκανε ποδαρικό με το δεξί με τον Σέρβο κόουτς να δείχνει πώς θέλει να ανοίξει το ροτέισον της ομάδας. Γράφει ο Δημήτρης Τομαράς.
- Για να έχει αξία η νίκη με τη Φινλανδία θα χρειαστεί και το εκτός έδρας τρίποντο με την Ιρλανδία
Ήταν μία ωραία βραδιά αυτή για την Εθνική μας. Χωρίς να είναι φοβερά καλή ή απόλυτα λειτουργική σε κέντρο και επίθεση έβγαλε 2 γρήγορα γκολ, το ένα από γκάφα του πορτιέρε των Φινλανδών και το άλλο από δική της εξαιρετική φάση (με συνεργασία τουλάχιστον τριών παικτών) και έτσι πήρε από νωρίς ένα μαξιλαράκι ασφαλείας στην επιστροφή της στο γήπεδο Καραϊσκάκη έπειτα από ένα διάστημα επτά ετών στον θεσμό του Nations League. Ο Ιωαννίδης ήταν μάλιστα και ο μόνος σκόρερ της Ελλάδας (με τα 2 γκολ του) καθώς η φάση του Κουλιεράκη χρεώθηκε ως αυτογκόλ για να βγει αυτό το 3-0.
Η Εθνική μας σε αυτό το πρώτο διάστημά της με τον Γιοβάνοβιτς δεν χρειάζεται να είναι εξαιρετική. Χρειάζεται να είναι ουσιαστική, κυνική και να κάνει το 2 στα 2 καθώς ακολουθεί η Ιρλανδία εκτός έδρας. Και μετά... βλέπει. Βλέπει το τι θα κάνει και το τι έχει ανάγκη σε αυτό το γκρουπ.
Ένα στοιχείο που μπορούμε να σταθούμε είναι πώς με το... καλημέρα ο Γιοβάνοβιτς άλλαξε πρόσωπα σε επίπεδο 11άδας και όχι μόνο δίνει ευκαιρίες σε παίκτες που δεν λογίζονταν ως βασικοί αλλά θα δώσει και άλλες . Ο Κουλιεράκης ήταν ο ένας βασικός στόπερ, ο Μπουχαλάκης ο ένας εκ των χαφ και ο Χατζηγιοβάννης ένας από τους εξτρέμ.
Σε αυτούς θα μπορούσε να μπει και ο Πέλκας που δεν θεωρείται απόλυτα βασικός ενώ στις αλλαγές του ήταν και ο χαφ Ζαφείρης στον πρώτο του αγώνα με την Εθνική μας. Όσον αφορά στον Ζαφείρη είναι κάτι σπάνιο. Δηλαδή ένας παίκτης που μόλις καλείται στην Ελλάδα να αγωνίζεται με το... καλημέρα. Αυτό δείχνει και την άλλη λογική του προπονητή αλλά και το πόσο πιστεύει τον παίκτη που έχει την ικανότητα να του δώσει βοήθειες σε έναν χώρο, αυτόν του άξονα, που έχει ανάγκη από νέα πρόσωπα και.. φρέσκα πόδια.
Ήταν σαν ένα τεστ για αυτούς τους παίκτες. Σαν μία δοκιμή από πλευράς του προπονητή που δείχνει ότι θέλει να ανοίξει το ροτέισον του και να πάρει στοιχεία και πράγματα απ' όσους περισσότερους παίκτες γίνεται. Και είναι κάτι που έχει ιδιαίτερα μεγάλη λογική. Όπως έχει και λογική το να μην υπάρχει η απόλυτη ή σούπερ χημεία ειδικά στον χώρο του κέντρου.
Παράλληλα μέσα από αυτή τη διαδικασία έχει και συγκεκριμένους παίκτες που ήδη θεωρεί πιο βασικούς από τους άλλους. Αυτό έχει να κάνει βέβαια και με τι βλέπει από τους ποδοσφαιριστές του ένας τεχνικός. Πχ από την αρχή του αγώνα οι περισσότεροι διεθνείς πήγαιναν από την πλευρά του Τσιμίκα για έξτρα δημιουργικές και επιθετικές λύσεις. Άρα ήταν σαν να περιμένουν περισσότερα από τον αριστερό μπακ της Λίβερπουλ σε σχέση με τη δεξιά πλευρά.
Είναι σαφές ότι στην Ιρλανδία η Ελλάδα θα έχει πιο δύσκολο έργο από αγωνιστικής πλευράς. Άρα θα πρέπει να μπει πολύ καλά στο ματς και να ψάξει από νωρίς το γκολ. Και προφανώς για να έχει αξία η νίκη απέναντι στη Φινλανδία θα πρέπει να έρθει και το τρίποντο και στην Ιρλανδία.
Ο ίδιος Γιοβάνοβιτς εξάλλου βλέπει την ουσία. Βλέπει εξαρχής την ανάγκη της Εθνικής μετά από μία δεκαετία εκτός από τις μεγάλες διοργανώσεις να βρεθεί ξανά σε μία τέτοια. Γνωρίζοντας πολύ καλά το τι εστί ελληνικό ποδόσφαιρο ξέρει και την ανάγκη που υπάρχει αλλά και την πίεση.
Η δε παρουσία του κόσμου στο γήπεδο (ανακοινώθηκαν λίγο πιο πάνω από 17.000 φίλαθλοι) δείχνει και το πόσο θέλει να βλέπει την Εθνική. Και βλέποντας από το πόσες οικογένειες και πιτσιρίκια ήταν στο γήπεδο αντιλαμβάνεται πώς μία παρουσία σε μία μεγάλη διοργάνωση μπορεί να φτιάξει νέες γενιές πιστών φιλάθλων της.
Δημήτρης Τομαράς
