Την ουσία της χθεσινής (5 Ιουνίου 2018) ακρόασης στην Επιτροπή Εποπτείας & Ελέγχου Παιγνίων (Ε.Ε.Ε.Π.) κατάφερε να ελέγξει και να διαχειριστεί κατάλληλα, το Casino Λουτρακίου, μέσω των Νομικών εκπροσώπων που παρεστάθησαν και εκπροσώπησαν τη διοίκηση της επιχείρησης. Είναι ηλίου φαεινότερο, ότι αρκετός κόσμος δεν κατάφερε να κατανοήσει τη σοβαρότητα της ακρόασης και το διακύβευμά της.
Όπως σε κάθε ακροαματική διαδικασία ενώπιον οποιασδήποτε Αρχής, ο εγκαλούμενος έχει το φόβο ότι “κάτι μπορεί να πάει στραβά”… Έτσι έγινε και χθες, στην ακρόαση στην Ε.Ε.Ε.Π. Από τον καναπέ του, καθένας κρίνει εκ τους ασφαλούς και με ύφος… εξαιρετικά ειδικού αναλυτή. Τελικά όμως, κάθε τέτοιος κριτής, είναι απλώς ένας ανίδεος, πιθανά εμπαθής και εγκάθετος, ο οποίος για το δικό του μικροπρεπές συμφέρον απέχει από κάθε προσπάθεια και κρίνει με ύφος “χιλίων Καρδιναλίων”.
Η διαδικασία της ακρόασης (είτε πρόκειται για δίκη ενώπιον δικαστών, είτε για ακρόαση ενώπιον μιας Αρχής, όπως η χθεσινή) ενέχεται του κινδύνου, “κάτι” να πάει στραβά. Μια και μόνο στιγμή είναι αρκετή για να χαθούν όλα. Μετά από την ολοκλήρωση της χθεσινής ακρόασης, υπήρχαν αυτοί που ανάσαναν ανακουφισμένοι. Υπήρχαν όμως, και αυτοί, οι λίγοι, που μέσα στην άγνοιά τους για το πραγματικό διακύβευμα της υπόθεσης, άρχισαν να κατακρίνουν ή να εκφέρουν γνώμη επί περιστατικών, τα οποία ουδέποτε υπήρξαν και ουδέποτε κατεγράφησαν.
Τι σημαίνει η διαγραφή του Ιανουαρίου και του Μαρτίου
Η χθεσινή ακρόαση του Casino Λουτρακίου έγινε βάσει της Έκθεσης του κλιμακίου του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (Σ.Επ.Ε.), μετά από τον έλεγχο στο τέλος Μαρτίου 2018. Τότε, είχε διαπιστωθεί λοιπόν, «μη εξόφληση των δεδουλευμένων στους εργαζομένους του Casino Λουτρακίου, για τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο και Μάρτιο». Αυτή ακριβώς ήταν και η κατηγορία, η οποία αν διαπιστωνόταν και αποδεικνυόταν κατά την ακροαματική διαδικασία, θα ενεργοποιούσε το άρθρο 378, παρ. 18 του νόμου 4512/2018, σύμφωνα με το οποίο, «η άνω των 30 ημερών καθυστέρηση καταβολής των οφειλομένων μισθών του διοικητικού, τεχνικού, κύριου ή βοηθητικού προσωπικού, επιφέρει προσωρινή ανάκληση της άδειας για δύο μήνες».
Λόγω της καθυστέρησης ολοκλήρωσης της διαδικασίας από την Ε.Ε.Ε.Π. και του ορισμού της ακρόασης επί του συγκεκριμένου ζητήματος που διεπίστωσαν οι Επιθεωρητές Εργασίας (δηλαδή μόνο για τη μη πλήρη εξόφληση των δεδουλευμένων Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου και Μαρτίου), η διοίκηση του Casino Λουτρακίου είχε κατ’ αρχάς απαλλαγεί από τον Ιανουάριο, δεδομένου ότι το είχε εξοφλήσει.
Αναφορικά με τον μήνα Μάρτιο, οι ελεγκτές είχαν προβεί στη διαπίστωση αυτή, στις 28 του ίδιου μήνα. Η διαπίστωση αυτή όμως, δεν μπορούσε να γίνει, διότι ο μήνας Μάρτιος έχει 31 ημέρες, δεν είχε ολοκληρωθεί και κατά συνέπεια η επιχείρηση δεν όφειλε ακόμη τα δεδουλευμένα του Μαρτίου, αφού ο νόμος δίνει το περιθώριο στην επιχείρηση να εξοφλήσει τα δεδουλευμένα του προηγούμενου μήνα, έως τις αρχές του επομένου μήνα. Συνεπώς, δεν υπήρχε η αντικειμενική υπόσταση της παράβασης. Δηλαδή, δεν υπήρχε παράβαση! Ουδείς ισχυρίστηκε ότι η επιχείρηση έχει εξοφλήσει τον μήνα Μάρτιο, αλλά ότι δεν υπάρχει νόμιμη διαπίστωση μη εξόφλησης για τον μήνα Μάρτιο. Αυτό και τίποτε άλλο.
Όσον αφορά τώρα, στον μήνα Φεβρουάριο, ο οποίος μήνας πράγματι δεν είχε εξοφληθεί, έχει όμως 28 ημέρες και δεν πληρούται και πάλι, η επιταγή του άρθρου 378 του νόμου 4512/2018, που επαναλαμβάνουμε ότι προβλέπει «άνω των 30 ημερών». Ούτε έναν μήνα, ούτε κάτι άλλο. Απλώς «άνω των 30 ημερών». Όμως, οι 28 ημέρες του Φεβρουαρίου δεν είναι άνω των 30. Και όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει, ας εγγραφεί από το Σεπτέμβριο στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου…
Αυτή ήταν η γραμμή υπεράσπισης του Casino Λουτρακίου. Και επειδή ήταν καθαρά νομική η αντιμετώπιση, αυτός ήταν και η αιτία που δεν υπήρχε λόγος να παραστούν εκπρόσωποι της διοίκησης, αλλά μόνον οι νομικοί. Αν οι εκπρόσωποι του Casino Λουτρακίου δεν είχαν καταφέρει να καταστήσουν κατανοητά αυτά τα πραγματικά νομικά επιχειρήματα ή δεν κατάφερναν να τα αποδείξουν, ο τίτλος του χθεσινού ρεπορτάζ του loutraki365 δεν θα περιείχε τις λέξεις “θετικά μηνύματα”.
Τώρα, για τον Δήμαρχο Γιώργο Γκιώνη, ο οποίος, “έκανε σημαία” το ότι στο Διαχειριστικό Συμβούλιο, τα στελέχη της Club Hotel Loutraki του είπαν ότι δεν είναι αναγκαία η παρουσία και γι’ αυτό το λόγο δεν πήγε, είναι αδύνατο να κατανοήσει, κάθε λογικός άνθρωπος ποιος θα μπορούσε να απαγορεύσει σε οποιονδήποτε πολίτη να παραστεί έξω από την αίθουσα της ακροαματικής διαδικασίας; Και ακόμη περισσότερο: Ποιος θα μπορούσε να απαγορεύσει στον νόμιμα εκλεγμένο εκπρόσωπο μιας πόλης να παραστεί σε μια διαδικασία μείζονος κοινωνικής σημασίας, πολλώ δε μάλλον, που ο τοπικός αυτός εκλεγμένος Άρχων μετέχει στο διαχειριστικό συμβούλιο της επιχείρησης που έχει κληθεί για ακρόαση! Η απουσία του Δημάρχου από τη διαδικασία ήταν προσωπική επιλογή του ίδιου του Δημάρχου Λουτρακιωτών. Τα υπόλοιπα είναι “προφάσεις εν αμαρτίαις”. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για οποιονδήποτε άλλο εκλεγμένο, αλλά δεν έφερε άλλος κανείς, εμμέσως, την προσχηματική δικαιολογία ότι τάχα «τον… εμπόδισαν να μεταβεί στην Αθήνα»…
Αυτή είναι εν ολίγοις η ουσία της χθεσινής (5 Ιουνίου 2018) ακροαματικής διαδικασίας στην Ε.Ε.Ε.Π., με λόγια απλά και κατανοητά. Ότι θα υπάρξουν κάποιοι που θα προσποιηθούν ότι δεν καταλαβαίνουν ή θα “σχολιάζουν” μη περιγραφόμενες καταστάσεις και νοήματα, αυτό είναι σίγουρο. Στην Ελλάδα είμαστε άλλωστε και ως Έλληνες γνωρίζουμε όλοι τα… ελαττώματά μας!
