Κρούσματα ρατσισμού και bulling έχουν σημειωθεί στο Μουσικό Σχολείο Κορίνθου, σύμφωνα με τα αποκαλυπτικά στοιχεία του αποκλειστικού ρεπορτάζ του loutraki365, με την ανοχή μάλιστα (αν όχι την καλλιέργεια) αυτού του κλίματος, τόσο από τη Διευθύντρια του Μουσικού Σχολείου, αλλά σύμφωνα με τις ίδιες διασταυρωμένες πληροφορίες και από τον Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κορινθίας!
Του Γιάννη Κ. Ηλιάδη
Όλα ξεκίνησαν όταν μια μητέρα, μονογονεϊκής οικογένειας (δυστυχώς, λόγω θανάτου του άλλου γονέα), αποφάσισε να γράψει το παιδί της στο Σχολείο της πόλης, αφού είχε διαβλέψει (ορθά, όπως αποδείχθηκε από τα γεγονότα) την ιδιαίτερη κλίση του προς τη μουσική.
Η μικρή λεπτομέρεια όμως, που επιβαρύνει περαιτέρω τόσο το παιδί, όσο και τη μητέρα του, που ούτως ή άλλως ανεβαίνει το δικό της Γολγοθά, ολομόναχη, μεγαλώνοντας το αγόρι της, είναι ότι το παιδί είναι διαγνωσμένο από τις αρμόδιες επιτροπές πως εντάσσεται στο φάσμα του Αυτισμού ελαφράς μορφής (σύνδρομο Asperger), δηλαδή υψηλής λειτουργικότητας αυτιστικό παιδί. Κι εδώ αλλάζουν όλα, διότι το αγόρι αυτό είχε την “ατυχία” να γεννηθεί στην Ελλάδα του φόβου προς τη διαφορετικότητα που, σε μερικές περιπτώσεις συμπολιτών μας, φθάνει δυστυχώς ακόμη και στη ρατσιστική συμπεριφορά.
Πως μπορεί άλλωστε να εξηγηθεί το γεγονός ότι μερικά (ευτυχώς λίγα) από τα υπόλοιπα παιδιά, συμμαθητές του εφήβου αγοριού, περιθωριοποιούν το παιδί και δεν διστάζουν να του ασκήσουν bulling εντός του σχολείου! Μόνο εάν από το οικογενειακό περιβάλλον τους καλλιεργούνται τέτοιες αντιλήψεις, προχωρούν τα παιδιά σε τέτοιες ενέργειες. Διότι, ένα παιδί που κάνει bulling σε έναν συμμαθητή του δεν ευθύνεται το ίδιο. Αυτοί που ευθύνονται είναι καταρχάς, οι γονείς του παιδιού που αφήνουν να εξελίσσονται τέτοιες ιδέες στο μυαλό του και δευτερευόντως οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί, οι οποίοι τουλάχιστον αδιαφορούν.
Και μάλιστα στην προκειμένη περίπτωση από καταγγελίες άλλων γονέων, που αποφάσισαν να “σπάσουν την ομερτά” του σχολικού περιβάλλοντος, έχει διαπιστωθεί από την εν γένει συμπεριφορά της Διευθύντριας του Μουσικού Σχολείου, πως όχι μόνο δεν φροντίζει (έχουν συμβεί και άλλα κρούσματα στο παρελθόν) να πατάξει εν τη γενέσει τους αυτές τις συμπεριφορές, αλλά πιθανώς και να τις καλλιεργεί, κάτι που ουδείς θέλει να πιστέψει!
Στην περίπτωση του μικρού αγοριού λοιπόν, έχουν σημειωθεί αλλεπάλληλα κρούσματα bulling από το Σεπτέμβριο, οπότε και ξεκίνησε το σχολικό έτος. Κάποια στιγμή το παιδί-θύμα δεν άντεξε και στο παιδικό του μυαλό μπήκε η ιδέα να αντιδράσει, όπως ήταν απόλυτα φυσιολογικό στην περίπτωσή του, αφού τα παιδιά με αυτισμό είναι, περισσότερο από το συνηθισμένο, κλεισμένα στο εαυτό τους.
Το παιδί-θύμα άσκησε βία. Χειροδίκησε. Και τότε η λύση που βρήκε η Διευθύντρια του Μουσικού Σχολείου ήταν να κινήσει τις διαδικασίες για να μεταφερθεί το παιδί στο Ειδικό σχολείο Κορίνθου, αντί να φροντίσει να εξαλείψει τα φαινόμενα που προκάλεσαν αυτή την κατάσταση, να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για το παιδί-θύμα, να φροντίσει να ζητήσει τη συνδρομή ειδικού εκπαιδευτικού δίπλα στο παιδί (όπως άλλωστε είναι επιβεβλημένο σε τέτοιες περιπτώσεις), ώστε και να το βοηθήσει στο πρόβλημα υγείας του, αλλά και να μπορέσει να καλλιεργήσει το ταλέντο του στη μουσική. Η Διευθύντρια του Μουσικού Σχολείου αποφάσισε να απαλλαγεί από αυτό που στο δικό της μυαλό θεωρεί “το πρόβλημα”: Το παιδί-θύμα!
Αλλά και όταν το θέμα έφθασε τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κορινθίας, δυστυχώς η αντιμετώπιση και του Διευθυντή ήταν να συμφωνήσει στη λύση απομάκρυνσης του παιδιού-θύματος από το σχολικό περιβάλλον. Είναι χαρακτηριστική μάλιστα, η φράση του, που μεταφέρθηκε ως πληροφορία στο loutraki365, πως «αφού έχει πρόβλημα να πάει στο Ειδικό Σχολείο. Τι κάνει στο Μουσικό Σχολείο;», αδιαφορώντας για την ορθή εκπαιδευτική πρακτική (και στην Ελλάδα), που επιβάλλει να οριστεί ειδικός παιδαγωγός-συνοδός, που και θα βοηθήσει το παιδί να εγκλιματιστεί ορθά στο σχολικό περιβάλλον και θα το προστατεύσει από τέτοιες συμπεριφορές.
Πρόκειται πιθανώς, για εκπαιδευτικούς λειτουργούς, που θα θεωρούσαν τον Μπετόβεν, αν τον είχαν ως μαθητή, ένα απλώς… κουφό παιδί! Κι όλα αυτά στην Κορινθία της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 21ου αιώνα…
Το ρεπορτάζ για το θέμα συνεχίζεται…