Τον τρόπο με τον οποίο τοποθετούνται τα δίχτυα για τις τσούχτρες αποκαλύπτουν οι παρακάτω φωτογραφίες, από διάφορα άλλα σημεία της Μεσογείου, τα οποία αντιμετώπισαν στο παρελθόν προβλήματα με υπερπληθυσμούς μεδουσών σε παράκτιες περιοχές.

Όπως μπορούμε να διακρίνουμε, στο επάνω μέρος των διχτύων υπάρχει συμπαγές πλαστικό, ενώ από ένα σημείο και κάτω το “τείχος” που δημιουργείται είναι από δίχτυ, προκειμένου να μην εμποδίζεται η ανακύκλωση και ανανέωση του νερού το οποίο είναι προστατευμένο από τη θαλάσσια πανίδα.

Στο βυθό της θάλασσας τοποθετούνται τσιμεντένια σταθεροποιητικά, στα οποία δένουν με άγκιστρα και ιμάντες τα δίχτυα, για να μην παρασύρονται από τον κυματισμό της θάλασσας.

Συνήθως δημιουργούνται προστατευμένοι θαλάσσιοι χώροι, εμβαδού 100 περίπου τετραγωνικών μέτρων, αλλά η ιδιαίτερη μορφολογία κάθε ακτής μπορεί να αυξομειώσει αναλόγως την έκταση του χώρου που προστατεύεται. Πάντως, σε κάθε περίπτωση δημιουργούνται σε κάθε ακτή “μικρές θαλάσσιες πισίνες”, όπου μπορούν οι λουόμενοι να κάνουν άφοβα το μπάνιο τους, απαλλαγμένοι από την παρουσία των μεδουσών.