Ο Λάμπρος Μπαλάφας γράφει για την Ρεάλ, η οποία ακόμα και αν χρειαστεί να υποφέρει - όπως κόντρα στην Ντόρτμουντ - στο τέλος θα βρει τον τρόπο να σηκώσει την κούπα του Champions League και να μεγαλώσει τον μύθο της.
Υπάρχει κάποιος που αρνείται να το καταλάβει; Υπάρχει κάποιος που να την αμφισβητεί; Ο τρόπος αλλάζει, η ουσία είναι μία, η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε δικό της και το φετινό Champions League, έφθασε τις 15 κατακτήσεις, κέρδισε τον 9ο συνεχόμενο τελικό, δεν… βλέπει κανέναν στη διοργάνωση, δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση, αν κάποια στιγμή, η ΟΥΕΦΑ της δώσει το όνομά της!
Κάποιες φορές είχε χρειαστεί να υποφέρει, άλλες είχε την τύχη δίπλα της, άλλες ήταν ξεκάθαρα ανώτερη, το αποτέλεσμα ήταν πάντα το ίδιο, η «βασίλισσα» έβρισκε τον τρόπο να σηκώνει την κούπα, να μεγαλώνει τον μύθο της, σε όλη την Ευρώπη, σε όλη την υφήλιο!
Λέμε στους τελικούς μπορούν να συμβούν τα πάντα, το αουτσάιντερ να κερδίσει το φαβορί. Ναι, είναι αλήθεια, συμβαίνει, αλλά στους τελικούς που δεν παίζει η Ρεάλ. Δεν είναι δημοσιογραφική υπερβολή, μιλάνε οι αριθμοί, είναι μια πραγματικότητα την οποία έχουν επιβάλλει οι «μερένγκες» και πλέον αρχίζουν να αποδέχονται κι αυτοί που τολμούσαν να αντιστέκονται.
Ο Τέρζιτς ήταν ξανά τέλεια διαβασμένος
Η Ντόρτμουντ μπήκε καλά στον τελικό, ο Τέρζιτς είχε σχεδιάσει τέλεια το ματς, όπως έκανε σε όλα τα ματς της διοργάνωσης. Έβαλε όλους τους παίκτες του πίσω από τη μπάλα, έκλεισε τους χώρους και τα μεσοδιαστήματα και όταν ανακτούσε κατοχή η ομάδα του, είχε τρομερά γρήγορη μετάβαση στο μισό της Ρεάλ. Έφθανε να βγάζει φάση με 6 δικούς της παίκτες έναντι 3 της Ρεάλ, ονειρική υπεραριθμία, αλλά εκεί, στην κρίσιμη πάσα δεν υπήρχε καθαρό μυαλό. Ακόμη κι όταν ο Φίλκρουνγκ εκτέλεσε σωστά, κάποιο πόδι, ή ο Κουρτουά του στερούσαν την ευκαιρία να πανηγυρίσει.
Το πρώτο ημίχρονο ανήκε στους Γερμανούς, αλλά από τη στιγμή που δεν είχε βρει γκολ, δεν είχε πετύχει απολύτως τίποτα. Φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος που έβλεπε το γκολ της Ρεάλ να έρχεται. Και συνέβη. Στην πρώτη στιγμή στο ματς που η Ντόρτμουντ δεν αμύνθηκε σωστά, το πλήρωσε! Με την υπερπρωταθλήτρια Ευρώπης, δεν έχεις δικαίωμα να χαλαρώσεις, να ηρεμήσεις, να πάρεις ανάσα, πόσο μάλλον σε στατική φάση. Αυτή είναι η διαφορά της μεγάλης ομάδας από την πολύ καλή, θα τιμωρήσει και το παραμικρό λάθος. Η συνέχεια έγινε απλή, πολύ γρήγορα ήρθε και το 2-0 για να σχολάσει ο… γάμος.
Η μαεστρία του Αντσελότι και η σιγουριά της επόμενης μέρας
Η Ρεάλ κατακτά το φετινό Champions League, χωρίς να είναι η καλύτερη ομάδα, ήταν όμως ξανά η πιο αποτελεσματική. Από τη στιγμή που έβγαλε νοκ άουτ τη… φονική μηχανή του Γκουρδιόλα και την πάντα σκληρή Μπάγερν, θα έπρεπε να της πάνε πολύ άσχημα τα πράγματα στον τελικό για να μην το σηκώσει. Ο πολύπειρος Αντσελότι φρόντισε να… κλειδώσει την κούπα, είναι τόσο ήρεμος στον πάγκο, αφήνει τα πράγματα να συμβούν.
Ναι, είναι πολύ νωρίς, αλλά όσο μπαίνω στη διαδικασία να σκεφτώ την επόμενη σεζόν με τον Μπαπέ, σε αυτή την ομάδα, μαζί με κάποιες μεταγραφές στην άμυνα, ποιος θα της κόψει τον δρόμο; Την ώρα που ο Κρόος αποχωρεί και ο Μόντριτς έχει σωστά αποδεχθεί δεύτερο ρόλο, οι Μπέλινγχαμ, Καμαβιγκά, Τσουαμενί έχουν πάρει ήδη το… χρίσμα και εγγυώνται το μέλλον. Υπάρχει πλάνο, όλα είναι σχεδιασμένα τέλεια στη Ρεάλ Μαδρίτης, οι φίλοι της μπορούν και να πανηγυρίζουν και να είναι ήσυχοι για όσα θα ακολουθήσουν…
ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ
