Τον απολογισμό της τετραετούς θητείας του, αλλά και το όραμα για την επόμενη ημέρα του Δήμου Λουτρακίου - Περαχώρας - Αγίων Θεοδώρων, παρουσίασε χθες, Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου, ο Δήμαρχος Γιώργος Γκιώνης, σε ένα ασφυκτικά γεμάτο από κόσμο Αλεξάνδρειο Συνεδριακό Κέντρο, το απόγευμα της Τετάρτης 27 Σεπτεμβρίου...

Το γεγονός που συζητήθηκε ιδιαίτερα, ήταν ότι ο Δήμαρχος, στην εκτενή ομιλία του, η οποία διήρκεσε περίπου 45 λεπτά, δεν έκανε καμία αναφορά στην αρχηγό της Αντιπολίτευσης, Μαρία Πρωτοπαππά. Ούτε άμεση ούτε έμμεση! Επέλεξε, λοιπόν τον ακριβώς αντίθετο δρόμο από την τακτική μιας πολύ θυμωμένης (και ενίοτε στείρας) αντιπολίτευσης που η Μαρία Πρωτοπαππά και τα πρωτοκλασσάτα στελέχη της υιοθετούν τα τελευταία 4 χρόνια.

Είναι προφανές, αφού φτάσαμε μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές και ο πολίτης δεν έχει ακούσει ακόμα μια πειστική εναλλακτική πρόταση, ότι στο περιβάλλον του Δημάρχου, έχουν συμπεράνει με βεβαιότητα πως το αποτέλεσμα δεν θα κριθεί από τον "θυμό" των ψηφοφόρων, αλλά από το ποια δημοτική Αρχή, θα του παρουσιάσει το καλύτερο πρόγραμμα για το αύριο. Την ώρα που ο Γιώργος Γκιώνης σε μία μόλις τετραετία, καταφέρνει να αντλήσει χρηματοδοτήσεις ύψους άνω των 175 εκατομμυρίων ευρώ και διοργανώνει εκδηλώσεις για να παρουσιάσει στον κόσμο τα έργα που θα γίνουν με αυτά τα χρήματα, στο συνδυασμό της Μαρίας Πρωτοπαππά, μοιάζουν να μην έχουν αντιληφθεί ότι οι ίδιοι έφθειραν το "χαρτί" του θυμού, χρησιμοποιώντας το σε κάθε ευκαιρία, επίμονα, χρόνια τώρα. Επέλεξαν να επενδύσουν στον θυμό του κόσμου, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η ελληνική κοινωνία είναι κουρασμένη και δεν έχει ξεχάσει τα αδιέξοδα που προκάλεσαν τα ξεσπάσματα του θυμού της στο πρόσφατο παρελθόν σε Εθνικό επίπεδο.

Ο Γιώργος Γκιώνης, δαιμονοποιήθηκε, κατηγορήθηκε ως "σεξιστής" απλώς και μόνο επειδή... "τόλμησε να απαντήσει" σε ένα Δελτίο Τύπου της Μαρίας Πρωτοπαππά, ενώ μέχρι και η ηλικία του μπήκε στο μπλέντερ της μικροπολιτικής. Για τα troll του διαδικτύου που απαντούν σε μια πολιτική κριτική με προσωπικές και ανήθικες επιθέσεις, ούτε λόγος. Δεν είναι της ώρας να συζητήσουμε αν όλα αυτά είναι θεμιτά ή αθέμιτα. Παρόλα αυτά, ο Γιώργος Γκιώνης, φαίνεται ότι υπερτερεί των αντιπάλων του. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία για να καταλάβει κάποιος πως το γεγονός ότι η Μαρία Πρωτοπαππά τον έχει καταστήσει "εχθρό" της, αυτό αποδεικνύει. Αλλιώς, θα εξαπέλυε επίθεση κατά του Κωστή Ζερβού ή του Μενέλαου Μενελάου.

Και εδώ υπάρχει μία παραδοξότητα που λειτουργεί εις βάρος της Δύναμης Δημιουργίας: Στρέφει όλη την αντιπολιτευτική της στρατηγική πάνω στον Γκιώνη, όπως το 2019 και στο τέλος, τα αποτελέσματα τη διαψεύδουν κατηγορηματικά. Επιλέγοντας αυτή τη γραμμή, άφησε στην άκρη τα υπόλοιπα, κυρίως την παρουσίαση πειστικής εναλλακτικής πρότασης σε συνδυασμό με τον ψύχραιμο προγραμματικό λόγο. Το λάθος της επικοινωνιακής ομάδας της Μαρίας Πρωτοπαππά, είναι πως όταν παρουσιάζεις τον αντίπαλο ως δαίμονα εμμέσως κατηγορείς αυτούς που τον ψήφισαν (άρα τους δημότες που θες να σε ψηφίσουν) ενώ παράλληλα αναδεικνύεις το προγραμματικό σου έλλειμμα. Είναι στιγμές που νομίζεις ότι η Μαρία Πρωτοπαππά δεν έχει να πει τίποτα άλλο πέρα από το «Ο Γκιώνης φταίει». Το αφήγημα αυτό, δοκιμάστηκε και απέτυχε το 2019. Συνεχίζεται όμως και το 2023. Μια γνωστή ρήση, αναφέρει ότι «ο ορισμός της παράνοιας είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα»...

Ασφαλώς μπορεί σε μία εβδομάδα να τα διαβάζουμε όλα αυτά και να γελάμε. Βλέποντας, όμως, κανείς, το Γιώργο Γκιώνη να συγκροτεί ένα ισχυρό ψηφοδέλτιο, να εκμεταλλεύεται στο έπακρο για το Δήμο τις εξαιρετικές σχέσεις που έχει οικοδομήσει με την Κυβέρνηση, να μιλάει για την επόμενη ημέρα και να αναφέρεται σε όσα πέτυχε, μοιάζει να του προσδίδει αν μη τι άλλο, το χαρακτηρισμό του φαβορί. Αλλωστε όταν η (οποιαδήποτε) αντιπολίτευση θέλει να κυβερνήσει, αυτό δεν μπορεί να συμβεί αν δεν πάρει ένα κομμάτι από τους ψηφοφόρους του αντιπάλου της. Μπορεί να το κάνει αυτό η Μαρία Πρωτοπαππά;