Ένα σοφό ρητό, λέει ότι "ποτέ δεν έχεις μια δεύτερη ευκαιρία για μια καλή πρώτη εντύπωση". Και η Μαρία Πρωτοπαππά, με τη χθεσινοβραδινή της εκδήλωση, έχασε ακριβώς αυτό: Την ευκαιρία για μια "καλή πρώτη εντύπωση"...
Γράφει ο Αλέξανδρος Κανδρής
Στον συνδυασμό της Μαρίας Πρωτοπαππά, μόλις διέρρευσαν οι πρώτες φωτογραφίες που έδειχναν τα λιγοστά άτομα έξω από το προεκλογικό κέντρο της, οι οποίες σαφέστατα τους εξέθεσαν σε μεγάλο βαθμό, ξεκίνησαν να λανσάρουν το αφήγημα των "ανεπίσημων εγκαινίων", τα οποία ήταν "μόνο για υποψήφιους". Ένα επιχείρημα που αποδείχθηκε αστήρικτο, μιας και αρκεί μόνο μια επίσκεψη στην επίσημη σελίδα του συνδυασμού "Δύναμη Δημιουργίας" στο facebook, για να τους διαψεύσει: Υπάρχει, ακόμα, το δημόσιο κάλεσμα προς τους δημότες για να παρευρεθούν στα χθεσινά εγκαίνια.
Ας μην γελιόμαστε: "Μυστικά" εγκαίνια, δεν έχουν γίνει πουθενά και ποτέ! Όταν κάνεις μια εκδήλωση, είτε πάρτι γενεθλίων είναι, είτε ημερίδα, είτε φεστιβάλ, περιμένεις κόσμο. "Ανεπίσημα... εγκαίνια", σαν αυτά που προσπαθεί να μας πείσει ο συνδυασμός της Μαρίας Πρωτοπαππά ότι έγιναν χθες, δεν υπάρχουν!
Είναι βέβαιο, ότι οι επικοινωνιολόγοι της Μαρίας Πρωτοπαππά, θα χρειαστεί να ξοδέψουν έξτρα εργατοώρες, προκειμένου να περισώσουν, έστω, τα προσχήματα από το τσουνάμι αρνητικών δημοσιευμάτων, σχολίων και κυρίως των αρνητικών εντυπώσεων που προκάλεσε η χθεσινή της "πρώτη" στο προεκλογικό κέντρο του συνδυασμού της, στο Λουτράκι. Όμως, το χθεσινό επικοινωνιακό αυτογκόλ, είναι βέβαιο ότι θα ακολουθεί τη Δύναμη Δημιουργίας για πολλές ημέρες. Η εικόνα που διέρρευσε, δύσκολα θα ξεχαστεί! Κάθε προσπάθεια της Μαρίας Πρωτοπαππά στο εξής, για να δημιουργήσει δυναμική για την παράταξή της ή να κατηγορήσει στον Γιώργο Γκιώνη, θα καταρρέει με πάταγο, καθώς θα βρίσκει την απάντησή της σε αυτή τη φωτογραφία με τον λιγοστό κόσμο έξω από το προεκλογικό της κέντρο. Άλλωστε, το πολιτικό στίγμα της Μαρίας Πρωτοπαππά, έχει εδώ και καιρό περιοριστεί σε έναν απολίτικο «αντιΓκιωνικό» αγώνα και τίποτα παραπάνω. Αυτό, μάλιστα, αποτέλεσε και κριτήριο για την επιλογή κάποιων υποψηφίων συμβούλων: Αρκεί να είσαι αντίπαλος με τον Γιώργο Γκιώνη για να γίνεις δεκτός στη Δύναμη Δημιουργίας της Μαρίας Πρωτοπαππά. Με αυτά τα κριτήρια, το μόνο που επιτυγχάνεται, είναι η κατασκευή ενός πολιτικού "Πύργου της Βαβέλ" που στερείται ομοιογένειας και μοιάζει καταδικασμένος να πέσει με κρότο.
Προφανώς, είναι παράλογο να δηλώνεις ότι ο κόσμος "θα γυρίσει την πλάτη στον κ. Γκιώνη", όταν στα εγκαίνια του προεκλογικού σου κέντρου, δεν συγκεντρώνεις πάνω από 100, άντε 120 (στην πιο αισιόδοξη εκδοχή) άτομα; Πως θα πείσεις τους αναποφάσιστους ότι αποτελείς, την εναλλακτική πολιτική επιλογή; Μην ξεχνάμε, ότι πολλοί είναι αυτοί που βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής, παρακολουθούν αμέτοχοι τα γεγονότα, προκειμένου να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι τη δυναμική των συνδυασμών και στο τέλος, αφού δουν ποιος υποψήφιος έχει τη λεγόμενη "παράσταση νίκης" να ενταχθούν στο άρμα του νικητή. Με επικοινωνιακά αυτογκόλ σαν το χθεσινό, η "παράσταση νίκης" οδεύει προς το απόλυτο "φιάσκο"!
Από την άλλη, ο Γιώργος Γκιώνης, αναδεικνύει τα θετικά του χαρακτηριστικά, κερδίζει κατά κράτος τη μάχη των social media, μιλάει για τα έργα που έχουν γίνει και αυτά που βρίσκονται σε φάση υλοποίησης, τονίζει την δημαρχειακή του εμπειρία, τις άριστες σχέσεις που δεδομένα έχει χτίσει σε κυβερνητικό επίπεδο και ταυτόχρονα ποντάρει, στα δυνατά ονόματα του ψηφοδελτίου της Παρέμβασης, που είναι σαφώς ανανεωμένο σε σχέση με αυτό του 2019. Αυτά είναι τα γνωστά «εφόδιά» του, με τα οποία κερδίζει την εμπιστοσύνη του εκλογικού Σώματος. Το πολιτικό στίγμα του Γιωργου Γκιώνη, ως την κάλπη, θα είναι «κοινωνικό», όπως λένε συνεργάτες του στο loutraki365.gr και τις επόμενες ημέρες θα επιδιώξει να μοιραστεί με τους πολίτες, τους στόχους και το όραμά του για την επόμενη ημέρα, τονίζοντας πως «η άλλη πλευρά, στερείται σχεδίου, λύσεων και προτάσεων στα κρίσιμα ζητήματα του τόπου».
Ο Γκεόργκι Πλεχάνωφ, Ρώσος επαναστάτης και συγγραφέας, στο έργο του «η φιλοσοφία της Ιστορίας και ο ρόλος της προσωπικότητας», ισχυριζόταν πως όταν οι συνθήκες είναι ώριμες για την αλλαγή, θα "γεννήσουν" υποχρεωτικά και τα πρόσωπα που θα προωθήσουν αυτές τις αλλαγές. Όσο και αν διαφωνεί κανείς με αυτή την άποψη, κοιτάζοντας τα δικά μας ταπεινά προεκλογικά, καταλήγει στην εξής διαπίστωση: Οι προεκλογικές καμπάνιες των συνδυασμών, παίζουν σαφώς το ρόλο τους, αλλά δεν μπορούν από μόνες τους να κρίνουν το νικητή των εκλογών. Αντιθέτως, ο συνδυασμός που λόγω πολιτικής πρότασης έχει τις προϋποθέσεις και τον αέρα του νικητή, βρίσκει ευκολότερα τον δρόμο για να κάνει την καλύτερη και επαρκέστερη καμπάνια. Οι... "πολιτικά κενοί", είναι νομοτελειακά υποχρεωμένοι να δώσουν τη μάχη τους με καμπάνιες - σούπες γεμάτες αντιφάσεις και "κατηγορώ", σφραγίζοντας εν τέλει, απλώς, μια προδιαγεγραμμένη ήττα.
