Εφιαλτικές μνήμες ξυπνούν σήμερα Παρασκευή (24/2), καθώς πριν 42 χρόνια έγινε ο φονικός σεισμός των 6,7 Ρίχτερ με επίκεντρο της Αλκυονίδες νήσους στον Κορινθιακό κόλπο.

Ήταν 23.59 την Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 1981 και η Περαχώρα, το Λουτράκι, το Βραχάτι, το Κιάτο, η Κόρινθος, το Καπαρέλι Βοιωτίας, η Κινέττα, τα Μέγαρα και η Αθήνα επλήγησαν από τη μανία της φύσης, αλλά και τις προβληματικές πολυόροφες κατασκευές που μέχρι τότε δεν είχαν αντισεισμικές προδιαγραφές.

Ο απολογισμός των σεισμών στις Αλκυονίδες ήταν 20 νεκροί, αρκετοί από αυτούς από καρδιακές προσβολές, αλλά και ανθρώπους που πήδηξαν από μπαλκόνια και ταράτσες.

Σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό υπήρξαν 500 τραυματίες, 22.554 κατεστραμμένες οικοδομές, 11.745 οικοδομές έπαθαν σοβαρές βλάβες και άλλες 50.222 που χρειάστηκαν επισκευές.

Ο σεισμός του 1981 άλλαξε τον αντισεισμικό χάρτη της χώρας και καθιέρωσε αυστηρούς κανόνες στην κατασκευή νέων οικοδομών.

Τέσσερις δεκαετίες μετά όσοι έζησαν εκείνες τις δύσκολες ώρες θυμούνται την τραγική εμπειρία και εύχονται να μην ζήσει ξανά η χώρα τέτοιες καταστάσεις.

Τα τέσσερα ξενοδοχεία που κατέρρευσαν

Το ξενοδοχείο «Απόλλων» ήταν το ξενοδοχείο σύμβολο του Λουτρακίου. Στον δεύτερο σεισμό τα ξημερώματα της 25ης Φεβρουαρίου κατέρρευσε σε λίγα δευτερόλεπτα.

Το αποκαλούσαν στολίδι, αλλά από τους επτά ορόφους έμεινε μόνο η πισίνα και άφθονα μπάζα.

Το ξενοδοχείο «Απόλλων» στο Λουτράκι

Κατέρρευσαν επίσης το πενταόροφο ξενοδοχείο «Κόντης» στο Λουτράκι, το διώροφο «Μπούσουλας» στην Κινέττα και το πενταώροφο «Γαλαξίας» στο Βραχάτι.

Τα συντρίμμια του «Απόλλων»

«Αν ο σεισμός γίνονταν Παρασκευή και όχι Τρίτη που έγινε, θα είχαμε 200 νεκρούς. Από την Παρασκευή έρχονταν εδώ Άγγλοι εκδρομείς. Εμείς σωθήκαμε γιατί ήμασταν λίγοι και προλάβαμε να βγούμε», είχε δηλώσει τότε ένας εργαζόμενος.

Το κτίριο από θαύμα έμεινε όρθιο στον πρώτο σεισμό. «Οι τοίχοι άρχισαν να σείονται και τα ταβάνια να καταρρέουν. Βιβλιοθήκες, καθρέφτες, φώτα έπεφταν από παντού, μπλοκάροντας τις διόδους διαφυγής. Ένας από τους άντρες άρχισε να σπάει τα τζάμια της εξώπορτας με τα γυμνά του χέρια. Ανάψαμε φωτιές και μείναμε έξω από το κτίριο. Στον δεύτερο σεισμό που έγινε το πρωί υπήρξε ολοκληρωτική κατάρρευση. Δεν έμεινε τίποτα. Μόνο η πισίνα θύμιζε το ξενοδοχείο», είπε ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες και εργαζόμενος στον «Απόλλωνα».

«Νομίζαμε πως έπεσε το Λουτράκι»

Ο Ανδρέας Λέκκας που ήταν μαθητής δημοτικού το 1981 θυμάται:

«Αυτό που δεν πρόκειται να ξεχάσω από το σεισμό του 1981 ήταν η κατάρρευση του ξενοδοχείου Απόλλωνα. Μετά από τον πρώτο σεισμό πήγαμε στου παππού μου το σπίτι στο Λειβαδάκι. Ήταν λυόμενο και δεν είχε φόβο να πέσει. Κατά τις 5 το πρωί παρά που έγινε ο δεύτερος σεισμός ακούσαμε τον θόρυβο που έπεφτε ο Απόλλωνας και νομίσαμε ότι γκρεμίστηκε το Λουτράκι. Κατά τις έξι το πρωί αποφασίσαμε να πάμε στην πόλη να δούμε τι είχε συμβεί. Όταν αντικρίσαμε τις καταστροφές είχαμε πάθει σοκ. Πήγαμε από τον παραλιακό και υπήρχε ακόμα ένα σύννεφο από σκόνη όταν πλησιάζαμε στου Κατσέτου του γιατρού την βίλα. Πάθαμε πλάκα. Όταν φτάσαμε εκεί μείναμε με το στόμα ανοικτό. Δεν περιμέναμε αυτό το μεγαθήριο ξενοδοχείο να έχει πέσει. Ας ευχηθούμε να μην ξανασυμβεί τέτοιο κακό».

Ο 53χρονος σήμερα Σωτήρης θυμάται πως το Δημοτικό σχολείο στο Λουτράκι είχε πάθει ζημιές και είχε χαρακτηριστεί ακατάλληλο. Στο λυόμενο που είχε φτιαχτεί δίπλα στον Άι Σπυρίδωνα έκαναν τα παιδιά μάθημα και θυμάται τον τότε πρωθυπουργό (σ.σ.Γεώργιο Ράλλη) να φτάνει με ελικόπτερο:

«Κάναμε μάθημα σε λυόμενο δίπλα στον Άι Σπυρίδωνα. Είχε έρθει και ο πρωθυπουργός και μας πέταγαν από το ελικόπτερο τσάντες με μολύβια και σοκολάτες».