Ο Πόντιος Πιλάτος ήταν ο πέμπτος Ρωμαίος επίτροπος έπαρχος της Ιουδαίας από το 26 μέχρι το 36 μ.Χ.

Ο Πόντιος  Πιλάτος, καταγόταν από οικογένεια ευγενών κανένας όμως, δεν μπορεί να την προσδιορίσει με σιγουριά.

Μια εκδοχή υποστηρίζει ότι ήταν γιος του στρατηγού Μάρκου Πόντιου, που είχε συμμετάσχει υπό τις διαταγές του συνεργάτη του Αυγούστου Μάρκου Ουϊψάνιου Αγρίππα στον Κανταβρίκο πόλεμο, ότι ήταν φίλος του στρατηγού Γερμανικού και ότι η σύζυγός του Κλαύδια Πρόκουλα ήταν κόρη της θυγατέρας του Οκταβιανού Αυγούστου Ιουλίας, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει την σταδιοδρομία του Πιλάτου όσο και την παρουσία της συζύγου του στην Ιουδαία.

Ο Πόντιος Πιλάτος διαδέχθηκε τον Βαλέριο Γράτο ενώ η διακυβέρνησή του ήταν σκληρή και προκλητική απέναντι στους Ιουδαίους (λαό και αρχές). Όταν κάποια στιγμή οι βιαιοπραγίες ξεπέρασαν τα όρια ο Πιλάτος ανακλήθηκε στη Ρώμη και εξορίστηκε.

Το τέλος του Πιλάτου

Σύμφωνα με μια εκδοχή η σταύρωση του Χριστού ήταν για τον Πιλάτο απλώς μια σταύρωση ανάμεσα σε χιλιάδες που είχε διατάξει κατά τη θητεία του ως κυβερνήτης της Ιουδαίας.

Ο Πόντιος Πιλάτος, ανακλήθηκε στη Ρώμη μετά από λίγα χρόνια και ανακαλέστηκε από τα καθήκοντά του, εξαιτίας της αγριότητας και βαναυσότητας που έδειξε απέναντι στους Ιουδαίους. Για τους Ρωμαίους αυτό ήταν μεγάλη ατίμωση που οδηγούσε σε δίκη και εξορία.

Ο μόνος τρόπος για να «ξεπλύνει» κάποιος αυτήν την ντροπή ήταν η αυτοκτονία. Ο Πόντιος Πιλάτος αυτοκτόνησε χωρίς να μάθει ποτέ, ότι μία σταύρωση που επικύρωσε ανάμεσα σε τόσες άλλες θα άλλαζε τη ροή της παγκόσμιας ιστορίας και θα γινόταν η αφετηρία μιας νέας σελίδας για την ανθρωπότητα.

dogma.gr