Τι αναφέρουν έρευνες για τον ψυχολογικό επηρεασμό των διαιτητών λόγω VAR!

Οι διαμαρτυρίες μόνιμο φαινόμενο. Ακόμη και μια ξεκάθαρη παράβαση, δύσκολα την παραδέχεται ο ποδοσφαιριστής. Όχι επειδή θέλει να… κλέψει, απλά την ώρα που «βράζει» το αίμα και οι σφυγμοί χτυπούν… κόκκινο, η ένταση οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα και συμπεριφορές πολλές φορές. Στη μέση όλων αυτών οι διαιτητές.

Φυσικά οι… άρχοντες των αγώνων, μόνο μακριά απ’ τις ευθύνες των λαθών δεν είναι. Οι κύριοι με τα μαύρα ή τα πιο χρωματιστά τα τελευταία χρόνια, γίνονται διαρκώς η αιτία για να ξεσηκώνονται οι πάντες. Να προκύπτουν διαμαρτυρίες, ανακοινώσεις, συζητήσεις για μέρες επί ημερών γύρω από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, ένα αποτέλεσμα, μία και μόνο φάση!

Στο εξωτερικό λοιπόν, έχουν υπάρξει αρκετές έρευνες τον τελευταίο καιρό, σχετικά με την ψυχοσύνθεση των διαιτητών. Είναι απλά θέμα ικανότητας ή ανικανότητας πάνω στη δουλειά τους; Τα λάθη είναι ανθρώπινα και απλά οφείλονται στην κακιά στιγμή; Τα σενάρια στο μυαλό του καθενός, πάρα πολλά. Οι απαντήσεις που είναι συγχρόνως οι βασικές αιτίες των λαθών, είναι αρκετά πιο απλές απ’ όσα φανταζόμαστε…

Πρώτα απ’ όλα στην εποχή του VAR, ένας βασικός λόγος λαθών είναι η ίδια η σιγουριά του VAR. Βλέπετε στο μυαλό των διαιτητών υπάρχει η σιγουριά του «έλα μωρέ και εντελώς έξω να πέσω θα με διορθώσει το VAR». Ξεχνώντας πως η χρήση του αφορά συγκεκριμένες αποφάσεις. Τα… χοντρά που συνηθίζουμε να λέμε. Γι’ αυτό και έχει αυξηθεί κατακόρυφα το λάθος που είναι κι εξόφθαλμο, σε απλά φάουλ ή στον πειθαρχικό έλεγχο όταν αφορά κίτρινες κάρτες. Στοιχεία που δεν διορθώνονται μέσω του VAR.

Κάποιες φορές αναφορικά με τις κρίσιμες αποφάσεις, επίτηδες κάνουν λάθος οι διαιτητές αφήνοντας φάσεις που έχουν την ελάχιστη αμφιβολία, προκειμένου να είναι σίγουροι μέσω του ελέγχου VAR. Ίσως λοιπόν αυτό που σε εμάς φαίνεται ως φάση «μα καλά πώς δεν το είδε;», τις περισσότερες φορές το έχει δει κι απλά το αφήνει για να το σιγουρέψει και η έξτρα βοήθεια που έχει την πολυτέλεια του ριπλέι.

Τέλος, ίσως το στοιχείο που οδηγεί σε πολλά λάθη, να είναι ο εγωισμός των διαιτητών. Όπως έχει παρατηρηθεί, πολλοί διαιτητές είτε δεν ειδοποιούνται για να πάνε να τσεκάρουν μια φάση στο VAR, είτε ακόμη και μετά από έλεγχο δεν αλλάζουν την απόφασή τους, επειδή θεωρούν πως θα ντροπιαστούν παραδεχόμενοι ουσιαστικά πως έκαναν λάθος στην αρχική τους απόφαση! Έτσι, αφήνουν εσκεμμένα τα λάθη να παραμένουν λάθη! Την ίδια ώρα και οι συνεργάτες απ’ το VAR, για να μην αισθανθούν πως θίγεται ο συνάδερφός τους, δεν επιμένουν στην αλλαγή μιας λανθασμένης απόφασης.

Με λίγα λόγια, ο εγωισμός και η… συναδελφικότητα των διαιτητών, οδηγούν σε λάθη που είναι διπλά και τριπλά. Μία στην αρχική απόφαση στη ροή του αγώνα, δύο στον πρώτο έλεγχο από τον VAR και τρία απ’ τον ίδιο τον διαιτητή όταν βλέπει τη φάση και από πείσμα δεν αλλάζει τη λανθασμένη απόφασή του!

Τα συμπεράσματα αυτά, είναι ουσιαστικά η μεγαλύτερη απόδειξη πως ακόμη και στην εποχή του VAR λάθη θα γίνονται, επειδή παντού εμπλέκεται ο άνθρωπος!